SÖYLEMEZ DİL
Dil söylemez yürek küser
Sonra kader yazıya kızar
Beden taşımaz ayak şaşar
Küstüm kelebeğin bağlarına
Dil söylemez gözler ağlar
Bağışlar damlaları doğaya
Akıl firarda yürek kırgın
Küstüm köyünün yollarına
Küstüm sessiz gecelere
Aldım karanlığı koynuma
Çığlar düşmüş rüyalarıma
Küstüm hasretin sabahına
Küstüm yürek deki sana
Sevda yüklü kervanına
İçimde kopan fırtınalara
Küstüm güllerin sılasına
