SONBAHAR YAPRAKLARI
Acılarla boğuşan sevdamı gözyaşlarımla kucaklarken
Gülümsemenin lâl düşleri sessizliğiyle kayboluyorum
Yokluğunla, kalbim derin yarıklarla şiddetle çarparken
Tıpkı sonbahar yaprakları gibi tek tek dökülüyorum.
anne...
Elvedan bedenimde ölüm gibi acıya yer açarken
Ruhumda pervaneleşen özlemlerinle boğuşuyorum
Göğüs kafesimin giz yerinde sıcaklığını hissederken
Hayatımın her salisesinde yokluğunla yetim kalıyorum.
anne...
Her sabah senin gül kokunu içime çekerken
Evimizin kış masalı odalarıyla hüzün kokuyorum
Hasretinin prangalarıyla kokunla yaşarken
Ebediyete kadar nefesinin her zerresinde yaşayacağım.
anne...
