Ada Pazarı (1. Bölüm Devamı)

55 8 1
                                    

Güvertede yalnızdı. Feribot ada pazarından uzaklaşıyordu. Dalgakıranın yanından geçerlerken,hızla ölümü düşündü. Hayat,hayatın anlamı kaybolduktan sonra da devam eder. Hareketler aynı olsa da anlamı geride kalır.

Ada pazarının evleri avuç içinde tutulacak derece küçülene kadar güvertede kaldı

İnsanlar daracık kafeteryada toplanmışlardı. İçeri bir grup girdi,sanki bir özgürlük marşı söylemeye koyulacakmış gibi bir an durup sonuçta pencere kenarında bir masaya yerleşmeye karar verdiler.

Uğur oturdu. Kafasının içinde yankılanan mezmurlar son bulunca bir kahve sipariş etti. Bir adam yaklaşıp yanına oturdu. Uğur adama yer açmak için koca gövdesini kenara çekti.

''Size bir kahve ısmarlayabilir miyim?''

''Elbette.''

Uğur bar tezgahına doğru bir el işareti yaptı.

''Burası self-servis galiba.''

''Hayır. Bakın.''

Garson kız uğur'un siparişini tek kelime etmeden aldı. Yüzü giderek azalan ışıkta saydam görünüyordu. Uğur kızın kendisine mi yoksa biraz önce ayrıldıkları köyün camisine mi baktığını merak etti. Ezan sesleri feribottan duyulmuş muydu?

''Sizi bir yerden tanıyor gibiyim,'' dedi uğur yanındaki adama dönmek için sandalyesini çevirerek.

''Ben de öyle.''

Bacaklarını acayip bir pozisyonda tutuyor, diye düşündü adam. Bu tür masalarda uzun boylu olmak iyi değil. Acı çekiyor gibi,bunun bir ışık oyunu olduğunu da sanmıyorum.

''Yollarımız bir kereden fazla kesişmiştir,'' dedi Uğur.

''Evet.''

''Bu asla bitmez.''

''Doğru.''

''Kahve de geldi işte.''

Uğur,Komiser Tolga Arslan'ın önüne dumanı tüten bir fincan bırakan garson kızı süzdü. Alnına doğru yükselen buhar meslektaşının başı çevresinde bir hale oluşturuyordu sanki. Meleği andırıyor, diye düşündü Uğur.

''Burada ne yapıyorsun?''

''Feribotta bir kahve içiyorum''

''Tuhaf bir konuşma tarzımız var,ikimizin''

Tolga Arslan bir yudum kahve içti. ''Sanırım sözel nüanslar konusunda son derece hassasız.''Yüzü bir masa yüzeyinde yansıyordu. Daha yakışıklı görünüyor,diye düşündü Uğur.

Tolga başını kaldırdı. ''Asrını ziyarete mi gittin?'' diye sordu.

Sessizlik.

Ceset TorbasıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin