Ceset Torbası

Ceset Torbası (1.Bölüm devamı)

''Sonra kolektif suçun sorumluluğunu o üstlendi. Ve her şey bitti.''

''Artık daha fazla Asrını konuşmak istemiyorum. Bana bir kız söylemiştin polis akademisin'de olan''

''Ben mi söyledim bunu?'' 

''Öyle hatırlıyorum tolga''

Uğur eliyle saçlarını taradı. Eli ensesinde takıldı.

''Hatırladım Helin adı Helin bu nasıl bir öğrenci geleceği parlak mı?''

''Evet''

Feribotun gövdesi,sanki yolculuk boyunca uyumuş da aniden uyandırılmış gibi sarsıldı. İnsanlar eşyalarını topluyor, paltolarına sarınıp inmeye hazırlanıyorlardı.

''Hoş karşılanırdı aramızda,'' dedi tolga, Uğur'un dirseğine bakarak.

Uğur ellerini masaya koydu.

''Duyduğuma göre, İstanbul'da eşcinsel aynasızlar pek revaçtaymış,'' diye ekledi Tolga.

''Nasıl yani? Zaten eşcinsel olan aynasızlar mı, yoksa aynasız yapmayı umdukları homolar mı revaçtaymış?''

''Ne fark eder''

''Affedersin.''

''İstanbul'da çok kültürlü toplum daha gelişkin. Diğerleri gibi ırkçı ve cinsiyetçi bir toplum fakat her türden insanın bulunması gerektiğini anlamaya başlıyorlar, polisin içinde bile''

''Evet,'' dedi Uğur.

''Bir bakarsın bize de bir ibne gelmiş bir gün''

''Zaten yok mu sanki Burak mesela bana şüpheli gibi geldi''

''Bunu itiraf edecek cesareti olan biri yani.''

''Eğer ibne olsaydım, bugünkü gibi bir günden sonra, bunu açıklardım.''

''Hmm yoksa öyle mi Tolga''

''Daha neler emin ol eşcinsel olsam ilk sana yükselirdim.''

''Hatta belki de daha önce. Evet, sanırım öyle yüksek cazibem var''

''Evet.''

''Kenarda kalmamak lazım. Aksi halde kolektif suçluluğu yüklenmiş olursun, hepsi o kadar.''

Dikkatle meslektaşına baktı Uğur.

''Sen de suçlusun.''

''Evet,''dedi Tolga. ''Suçlulukla doluyum.''

Feribot bir deniz fenerinin yanından geçti. Uğur lombozdan dışarı bir göz attı.

''Güverteye çıkıp şehri selamlasak mı?''

''Hava soğuk.''

''Sanırım buna ihtiyacım var.''

''Anlıyorum.''

''Sahiden mi?''

''Sabrımı zorlama, Uğur.''

Akaşamüstü griydi, iki arada bir derede kalmıştı. Köprü donuk bir ışıltıyla parlıyordu. Feribot köprünün altından geçti. Karanlık çökmüştü bile. Şehir ışıldıyordu. Yılbaşı geçmiş, kar yer yer erimişti. Sıkı soğuk taşlaşmış çirkinliği donduruyordu. Bir fotoğraf söz konusuydu sanki.