Highest rank #1 in 2017
Tulad nang mabilis na pag-unlad ng teknolohiya. Ang larong ONLINE game ay mabilis din nagbago. Mula sa unang labas nito na ginagamitan ng desktop at keyboard, hanggang sa virtual reality 2D to 10D gamit ang headset at gaming...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Abandoned City of Markarth (Desert Area)
Maaga akong umalis ng town at ngayon ay binabagtas ko ang isang malawak na disyerto. Kanina para akong nasa oven na bine-bake ng blazing sun. Mabuti na lang marami akong ration ng tubig. Because of soft sands na mahirap lakaran and extreme temperatures, mabagal ang aking paglalakbay. Ten and a half hours na akong walang tigil sa paglalakad. At ngayong magtatakipsilim na ay nagsisimula ng lumamig.
Ang lugar ay tama lang sa pangalan nito, maliban sa mangilan-ngilang sirang mga stone house at mga monolith, wala na akong nakikita sa paligid. No NPC, no Tavern, not even players.
"I'm tired..." agaw hininga kong sabi at humiga sa buhanging kinatatayuan ko.
Gusto ko sanang mag-rent ng kabayo pero may level restriction pala iyon. Ang horse ay available sa town ngunit ito ay for level fourty-five plus only. I need to level more para ma-avail ito.
"I was walking for hours now. Momo, maybe you can hack the game and make myself fly?"
"No, Mama, that is wrong. You may get banned!" Said by the doll who loves to hack.
Kinuha ko na lang ang libro ng village chief at binasa ito. With my photographic memory, every page and every word of this book are now permanently recorded to my memory. After reading everything, I stored it away in the 'useless item' section of my inventory.
