De Dochter van de Alfa

hoofdstuk 2

Samen met Chris aan mijn ene zijde, zijn arm om mijn schouder heen geslagen, en met Sam aan mijn andere zijde loop ik richting onze school. Zoals altijd kijken de meesten ons na, we zijn dan ook een erg machtig groepje. We hebben Sam, de alfa. En Chris, mijn lieve broer en de beta. Dee jongens zijn nog jong maar stralen nu al zoveel macht uit. Ik ben altijd in de buurt van de jongens, ze laten me nooit alleen.

 In het begin van mijn schooltijd vond ik dat irritant. Ik wilde eigen vrienden maken maar niemand durfde bij mij in de buurt te komen door de jongens. Nu ben ik het wel gewend dus laat ik ze gewoon de beschermende broers uithangen. Sam is niet echt mijn broer maar ik zie hem wel als mijn broer.  

'Welke vak hebben we dadelijk als eerste?' vraag ik aan Chris we staan voor mijn kluisje.
Chris haalt zijn schouders op. Wat heb ik aan hem?

'Eerst Engels, dan Nederlands en dan nog wiskunde' somt Sam op, hij is eigenlijk gewoon mijn lopende rooster nu. Vlug prop ik die boeken in mijn tas, gooi mijn kluisje dicht en loop samen met de rest naar ons lokaal. Dankzij Sam zitten we de meeste vakken met zijn allen in de klas. 

Gelukkig lopen we net het lokaal in als de bel gaat, meteen ruik ik die vreemde geur weer. 'Zij weer' mompel ik. Sam gromt zacht maar houd zich verder in. We lopen naar plaatsen achter in de klas en ik plof neer op een stoel.

'Hopelijk komen we niet in dezelfde klas als de zonen van hun alfa' zegt Chris, hij doet niet eens de moeite om zacht te praten. Hij en Sam zitten een rij voor mij, zo zaten we ook altijd op onze oude school en meestal zaten ze ook omgedraaid zodat we gewoon kunnen praten net als nu.

Na zijn opmerking hoor ik een aantal jongeren van de Rode Maan roedel grommen, je mag de alfa familie nou eenmaal nooit beledigen en dat is juist net was Chris deed. We zijn nu in hun school, op hun terrein dus we moeten er aan denken om de roedel niet te veel te beledigen. We kunnen nog in grote problemen komen. Niet veel later komt de docent het lokaal ingelopen, meteen weet ik dat de hel nu gaat beginnen dus ik leg mijn hoofd op tafel om me voor te bereiden.

'Die les leek wel dagen te duren' zeg ik met een zeurende stem, we lopen net het lokaal uit en zijn op weg naar de volgende les.

'Het waren vijftig saaie minuten' mompelt Chris. In stilte lopen we naar het volgende lokaal, helaas moeten we daarvoor wel naar de tweede verdieping dus dat wordt weer trap lopen.

'Ik wil geen trap lopen' zeur ik, als we voor de trap staan. Ik hoor Danny zuchten, voor ik het doorheb tilt hij me al op en gooit me over zijn schouder.

'Leuk uitzicht zeker' grapt Mayk.

'Mega leuk, en hoe is dat van jou?' vraagt Danny lachend, hij slaat me op mijn kont en klein gilletje ontsnapt mijn keel.

'Super hoor' zeg ik sarcastisch, ik merk dat we boven zijn maar toch zet Danny me nog niet neer.

'Ik kan nu wel weer zelf lopen' zeg ik, ik hoor de andere lachen en iedereen die we tegenkomen kijkt onze raar aan. Veel van onze roedelleden lachen, grinniken of wijzen dus ik hoop maar dat niemand het er met zijn ouders over gaat hebben. Mijn vader mag niets verkeerds gaan denken, hij vindt Danny een goede weerwolf maar hij wil beslist niet dat ik iets krijg met Danny.

Zuchtend hang ik over zijn schouder, aan de grond kan ik zien dat we bij het lokaal zijn maar nog steeds zet hij me niet neer. Met een plof beland ik op een stoel, iedereen kijkt ons aan en dat bevalt me nu even niet.

Geschrokken kijk ik Danny aan nadat hij me een kus op mijn wang heeft gegeven, lachen lopen hij en Mayk het lokaal uit.

'Waar sloeg dat op?' vraag ik aan Kayla, ze zit op de stoel naast me en kijkt net zo geschrokken.

'Nu mevrouw Dani en mevrouw Clide er ook zijn kunnen we eindelijk beginnen met de les' zegt de docente, ik heb haar nooit gemogen en ze is ook geen weerwolf dus ze mag gewoon onbeleefd tegen me zijn. Als de docent een weerwolf is, is dat eigenlijk wel een voordeel want ik kan dan doen wat ik wil.

'Er zit een Dawson hier in de klas' fluistert Kayla, meestal gebruikt ze de link tussen onze gedachten maar ik heb iedereen buitengesloten dus moet ze wel fluisteren.

Het is wel handig om Kayla bij me te hebben, ze is erg goed in het onderscheiden van geuren en weet bijna elke geur bij de wolf te plaatsen. Haar vader heeft die taak ook en helpt mijn vader altijd, vaak als er een aanval is dan hebben we hem wel nodig.

'Welke jongen?' fluister ik terug, snel open ik de link weer. Meteen krijg ik een beeld te zien van de jongen, nieuwsgierig leun ik achterover en doorzoek de hele klas met mijn ogen.

'Dawson' grom ik zacht, toch gaan alle ogen van de weerwolven mijn kant op en schamend zak ik onderuit.

Er zit een Dawson in onze klas! waarschuw ik de jongens via onze link.

Fijn, de enige les dat ik je niet kan beschermen en er zit een Dawson in je klas reageert Danny meteen, hij haat het als hij niks kan doen.

Het komt wel goed zeg ik zacht.

'Mevrouw Dani, let jij ook even op in mijn les?' vraagt de docente, ze klinkt erg chagrijnig maar daar trek ik me niks van aan.

'Nee, heb niet zoveel zin in de les vandaag' antwoord ik grijnzend, Kayla moet moeite doen om niet in de lach te schieten.

'Pikt U dat zomaar, een grote mond van de Dani!' roept één jongen, mijn hoofd schiet meteen zijn richting in en ik merk dat het die Dawson is. Ik moet zeggen dat hij er niet slecht uitziet, maar hij is een Dawson dus ik mag hem niet.

'Eruit, allebei!' schreeuwt ze kwaad, als ze een animatie was dan zou er nu stoom uit haar oren komen en zou haar gezicht knalrood zijn.

'Maar...-' begint Dawson, de docente kijkt zo kwaad dat hij zijn zin zelf al afknapt. Grommend grijp ik mijn tas, zwaai nog naar Kayla en loop dan het lokaal uit terwijl ik wordt gevolg door de Dawson.

'Dani' mompelt de Dawson, hij weet dat ik het kan horen maar het lijkt hem niks te kunnen schelen.

Stem? Reactie? Follow?