Summer break, a Drarry fanfic

01

A/N ik heb alleen iets bijgewerkt, dus als je hem al hebt gelezen hoeft dat niet opnieuw xx

Harry's P.O.V.

Nadat ik Ron en Hermione een fijne vakantie had gewenst liep ik rustig richting m'n oom en tante. Met absolute tegenzin, ik had nogmaar net de triwizard tournament gewonnen. En was nog alles behalve over Cedric's dood heen.. ik werd nogsteeds iedere nacht wakker van de nachtmerries, maar natuurlijk zouden de Dursleys dat niet begrijpen. Waarom zouden ze, ze hebben nooit iets om me gegeven... terwijl ik langzamerhand dichterbij tante Petunia kwam zag ik de verveelde blik in haar ogen. "Daar ben je eindelijk! Nou kom op, schiet op ik sta hier al veel te lang te wachten" snauwde ze me geïrriteerd toe. "Je mag allang blij zijn dat ik je oom niet heb meegenomen, hij had niet zo vriendelijk geweest te wachten" vervolgde ze. "Ja tante Petunia.." zei ik snel en ik liep naar de auto, m'n hooft hield ik naar beneden gebogen. Denkende aan de verschrikkelijke zomer die ik ongetwijfeld zou hebben... de bekende, maar smerige geur van de dreuzel auto kwam me tegemoet toen ik mijn koffer in de achterbak propte en snel op de achterbank ging zitten. Snel reden we aan, en door de haast die tante Petunia heeft om weg te komen bij 'al deze tovenaars onzin' reden we bijna overal te snel. Ik kijk naar de landschappen die voorbij raasde en zonk diep in mijn gedachten. Waarna er een dikke, droevige traan over m'n gezicht rolde.

Voor een week gebeurde er niks, meestal zat ik uit m'n raam te staren en Hedwig te knuffelen. Terwijl ik diep in gedachten was, over het laatste jaar. Over hoeveel geluk ik überhaupt al had gehad de triwizard tourment te hebben overleeft, laat staan gewonnen. Over hoe bang ik was geweest tijdens ieder van de opdrachten, maar vooral over hoe Voldemort (ik moet al rillen bij zijn naam) Cedric voor m'n ogen vermoorde... met de onvergefelijke vloek des doods. Hoe ik naar z'n levenloze lichaam had gekeken hopend dat hij nog wakker zou worden, alleen dat was alleen maar valse hoop. Tot op een dag ik beneden op de bank een van m'n oude schoolboeken aan het lezen was, er ineens een een vreselijk gerommel klonk vanuit mijn kamer. "Harry Potter als je die verdomde duif niet kan controleren stuur ik hem naar de dichtstbijzijnde dierentuin !!" Brulde ome Vernon vanuit de keuken. En al snel racete ik naar m'n kamer, maar ik stond met een shock stil bij de deuropening toen ik hem daar zag staan. "Malfoy!?" Riep ik verbaast uit "W-wat doe jíj hier?" Voegde ik er snel aan toe. "Ha-Potter! Ik euhm, ik.." zei hij verlegen. *waarom is hij nerveus* dacht ik alleen ik vroeg het niet.

"Hoe weet je eigenlijk waar ik woon?" Vroeg ik, nu iets minder verbaast. "Ik euhm, ik.. hebjenodig" hij zei het zo snel dat het me moeite koste om te volgen wat hij zei. Maar toen ik realiseerde wat hij had gezegd keek ik nog verbaasder dan dat ik deed toen ik zag dat Draco in m'n kamer stond. "Waarvoor?!" Vroeg ik snel, voordat ik zelf kon gaan speculeren. "Euhm, nou het zit zo.. Mijn vader wil dat ik me verloof met.. Pansy Parkinson... en zoals je misschien wel begrijpt wil ik dat echt liever niet." Hij stopte even en kijkt me twijfelend aan, ik vraag me af waarom? Maar al snel ging 'ie verder. "Maar ik moet, tenzij ik een héél goed excuus heb.. en ik moest snel iets bedenken.. een goede reden waarom ik niet met Pansy wil trouwen, maar het kon niks zijn dat alleen al in de beurt komt dat ik haar gewoon niet mag.. Vader heeft niks teen een liefdeloos huwelijk. Maar toen wist ik het! Ik zou zeggen dat ik al een relatie heb, en daarom met diegene zou willen trouwen later." Ik vroeg me af waarom hij mij daarvoor nodig heeft? Maar hij was me voor. "Maar natuurlijk wouden ze weten wie, en waarom ik niks gezegd had. En daar kwam het probleem, vader zou geen genoegen nemen met smoesjes zoals 'het is nog heel pril, ik wouw jullie niet blij maken met een dode mus..' Hij is misschien een dooddoener alleen zo dom is hij ook weer niet.." hij viel even stil, en keek me zwijgend aan met een glimlach. Die er tot mijn verbazing vriendelijk uitzag. Maar al snel ging hij verder "dus toen kwam ik op het idee dat.. Jij, misschien mijn vriendje zou zijn. Want kijk, en geloof me als ik zeg dat ik hier lang over na heb gedacht. Maar het is perfect!
Ten eerste: we hebben allebij geen vriendin, Ten tweede: ik heb het ze niet verteld omdat, ja je een jongen bent..
Ten derde: ik heb het ze ook niet verteld want, je bent Harry Potter, en mijn vader is een dooddoener dus.."

Hij keek me hoopvol aan, en ik keek terug met een open mond. Toen Draco dat zag moest hij zacht grinniken, waarna hij zijn verhaal vervolgde. "Vader, en moeder keken me verbaasd aan. Maar snel had vader een idee, 'waarom breng je hem niet hierheen voor de zomer? In onze villa. Kunnen we hem direct leren kennen.' Ik vond het een slecht idee, alleen vader stond erop.. Hij heeft zelfs beloofd dat hij, noch de Heer je iets zal aandoen. Dus ik kon er niet tegenin gaan.." even keken we allebei naar de vloer, en daarna weer naar elkaar "dus dan komt hierbij mijn vraag.. wil je alsjeblieft mee komen met mij en helpen mijn vader ervan overtuigen dat we echt een stelletje zijn? Het hoeft alleen maar voor de zomer, daarna kunnen we elkaar gewoon weer haten alsjeblieft!?" Draco kijkt me smekend aan, maar zo moeilijk is de keuze niet. Zo erg zou het toch niet zijn om de hele zomer met Malfoy door te brengen? Zeker niet als ik hem daarmee kan helpen, misschien houden we er wel een vriendschap aan over.