20

968 42 1
                                    

Draco's P.O.V.

Trillend op mijn benen stond ik in de Astronomie toren, mijn toverstok hield ik op hem gericht. Ik ken de spreuk, maar mijn arm is te zwaar om in de lucht te houden. "Draco, jij bent geen moordenaar" probeert het schoolhoofd zichzelf te redden, maar het is te laat. "Hoe weet je wat ik ben, ik ben dingen die je zullen verbazen" antwoordde ik terug voordat ik twijfelend mijn mouw omhoog trok. Nadat ik de andere dooddoeners binnen had gelaten had de Heer van het Duister mij de maar al te bekende dooddoener tatoeage gegeven, en die was nu goed zichtbaar. De shock in Dumbledores ogen was goed te zien en ik deed mijn uiterste best om niet in tranen uit te barsten. Wat het allemaal erger maakte is dat ik weet dat Harry onder me staat, ik hoorde hem praten met Dumbledore voordat ik naar boven was gekomen. Ver kon hij niet zijn, de andere dooddoeners staan onder aan de trap. "Ooit kende ik een jongen die al de verkeerde keuzes maakte.." onderbrak professor Dumbledore mijn gedachtegangen. "Snap je het dan niet!? Ik heb geen keuze, ik moet je wel vermoorden.. Anders vermoord hij mij.." enkele zichtbare tranen rolde nu over mijn wangen maar ik had geen tijd ze weg te halen of de rest was al boven. "Goed gedaan Draco" klonk de krassende stem van Bellatrix. Maar nogsteeds kon ik de spreuk niet uitspreken, ik kreeg de woorden niet over mijn lippen. Op een gegeven moment kwam professor Snape naar boven en vermoorde het schoolhoofd in koude bloedde.

Dagen gingen voorbij en ik had Harry pas 1 keer gezien, hij was niet boos of teleurgesteld. Maar hij werd wel verscheurd door verdriet. Dat was de laatste keer dat ik Harry zag voordat alles voorgoed zou veranderen...

Hij P.O.V.

Het enige wat Harry verder tegen Draco had gezegd is dat hij, Hermoine en Ron de zoektocht van hem en Dumbledore gingen voortzetten. Ze gingen alle horcruxen vinden, en vernietigen. Niemand weet hoe lang dat gaat duren, maar Harry verwacht dat ze niks mee gaan krijgen van het 7de jaar. Maar erg rouwig hierom is hij niet, Snape is het nieuwe schoolhoofd. Iedereen weet dat Snape een dooddoener is dus het word 3 keer raden wie de school daadwerkelijk bestuurd. En daar had Harry gelijk in, van het oude Hogwarts was niks meer te bekennen. De oude, vriendelijke, warme sfeer die ooit door de gangen trok was nu vervangen door een bijna ondraaglijke kou. Het veilige gevoel waar alle professoren ooit voor hadden gezorgd, had plaats gemaakt voor een on-onkenbare kilte. En dat was maar het begin. De oude lesmethoden? Dat was al helemaal drastisch veranderd. Bijna alles werd uitgetest op eerste jaars, en de paar dingen die ze de die kleine eerstejaars bespaarde werden getest op mensen die de regels overtreden.

School was al een aantal weken bezig, maar Draco kon er nogsteeds niet aan wennen. Die middag gingen ze de Crusiatus vloek oefenen op eerste jaar Huffelpufs. Dat uur hadden ze samen met Gryffindor, en zij moesten beginnen. Ginny, Nevil en Parvati weigerde, wat resulteerde in flinke straffen in het bijzijn van hun klasgenoten. Draco weet dat het Harry's vrienden zijn, hij weet dat ze dit niet verdienen... Dat niemand dit verdiend. Maar hij kan niks doen, hoe graag hij dat ook wilt. Hij stond vastgenageld aan de grond, niet in staat te bewegen. Hij keek geluidloos toe, en om zich heen hoorde hij ofwel andere Slytherins zacht lachen, ofwel andere Gryffindors verschrikte geluiden maken.

Het idee dat Draco machteloos is in deze oorlog pijnigde hem, maar hij probeerde zijn normale leventje een beetje op te pakken (en hier en daar een paar mensen helpen, maar dit moest onopgemerkt blijven. Zelfs Quidditch gong gewoon door, en Draco was nu aanvoerder. Hij wist dat dit hem trots en blij zou moeten maken, maar het veroorzaakte het tegenovergestelde effect. Toen de wedstrijd eenmaal begonnen was steeg Draco op, om vervolgens doelloos boven het veld te zweven. Hij vroeg zich af wat Harry nu aan het doen was, en nietsvermoedend ging zijn hand naar het kleine robijn-rode steentje om zijn nek. Het klopte op hetzelfde ritme als altijd, en het was niets warmer dan Draco's eigen lichaamstemperatuur. Draco keek om zich heen 'ik moet nu echt gaan zoeken naar de snaai..' dacht hij, en toen ineens BOEM! Een beuker raakte Draco loeihard van links, en hij verloor controle over zijn bezem. Bijna bewusteloos viel Draco naar beneden als een lappenpop, hij was nog bij zinnen genoeg om te horen wat er op de tribune gebeurde. Enkele mensen gilde van schrik, maar die werden vrijwel direct overstemd door luidkeels gelach. Het rare was dat Draco zich niet eens beledigd voelde, hij verdiende dit. Na wat uren leek viel hij eindelijk neer met een doffe knal, en zijn bezem naast hem.

Madame Pomfrey haastte zich baar hem toe terwijl meerdere meters boven hen het spel doorging. Het laatste wat Draco zich herinnerd is dat hij voorzichtig op een ziekenhuisbed werd getild door 3 mensen, toen viel hij in slaap. Toen hij wakker werd was het al aan het schemeren, en hij zag een klein meisje aan de andere kant van de zaal liggen. Toen madame Pomfrey zag dat Hij wakker was kwam ze naar hem toe gesneld.
"Meneer Malfoy, hoe gaat het?"
"Op zich prima, mijn been doet alleen pijn. Ik vermoed dat het gebroken is eigenlijk"
"Ja dat klopt m'n jongen... Weet u nog wat er gebeurd is?"
"Ik zat ergens anders met mijn gedachten en toen ik niet oplette kwam een beuker mijn kant op"
"Ja, ja, ja dat klopt"
"Kunt u misschien iets doen aan mijn been, mevrouw?" Madame Pomfrey knikte en hobbelde terug naar haar kantoortje, ze kwam terug met een knalgele fles met een gebroken bot erop. Ze schonk het net zo gele goedje uit de fles in een bekertje en gaf het aan Draco, wie zijn neus ophaalde. Het stonk enorm maar hij dronk het in een slok op, meteen deed zijn been minder pijn. "U moet vannacht wel blijven" hoorde hij madame Pomfrey nog net zeggen voordat ze naar het kleine, nog slapende meisje afliep.

Midden in de nacht werd Draco wakker van een zacht getik op zijn arm. Hij keek naar waar het getik vandaan kwam en zag daar het kleine meisje staan. Ze leek geen dag ouder dan 11 'Duidelijk een eerstejaars' dacht Draco

Summer break, a Drarry fanficWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu