Summer break, a Drarry fanfic

16

Hij P.O.V.

Het bronzen trio zag de 3 andere nog niet, tot Harry hun mantel aftrok. Daar stonden de 6 studenten, in het donker. Toen ze 3 keer langs de muur waren gelopen verscheen de grote deur eindelijk. Hermoine duwde voorzichtig tegen de deur om geen geluid te maken, de deur ging geruisloos open. Voorzichtig stapte ze naar binnen, en keken om zich heen. Het zag eruit als een mix tussen de Slytherin en Gryffindor gezamenlijke kamers, maar het had toch een vriendelijke, warme sfeer. In het midden van de kamer lag een cirkel met kussens, waar op hun beurt een aantal flessen drank lagen. Harry overwoog om terug te krabbelen, hij weet best dat zodra hij binnen is hij vast zit. Maar zodra Hermoine zijn gedrag opmerkt geeft ze hem een subtiel duwtje in zijn rug.  iedereen nam plaats op een van de kussens, Harry en Draco zo ver mogelijk van elkaar af. Maar al snel stond Pansy op en zette een glaasje met drank voor iedereen neer. "Oke ik zal het even uitleggen" zei ze met een brede glimlach. "Eerst gaan we 'nooit heb ik ooit' spelen, ik heb een spreuk uitgesproken. Je word gedwongen een slok drank te nemen als je iets al wel ooit hebt gedaan, om leugenaartjes te voorkomen. Daarna gaan we 'doen, durf of de waarheid spelen, voordat we beginnen nemen we allemaal wat Veritasserum in..." Harry keek Pansy met een gepijnigde blik aan voordat ze nog iets aan haar verhaal toevoegde. "Owja, voor ik het vergeet. Alles wat hier word gezegd blijft hier"

"Nooit heb ik ooit gedronken" beet Blaise het spits af. Iedereen pakte hun glas, behalve Hermoine en Harry, wie heel onschuldig de kamer rondkeken. "Dit word nog leuk" gniffelde Pansy. "Nooit heb ik ooit gezoend" vroeg Pansy, terwijl ze een grote slok van haar drankje nam. Al snel volgde iedereen, en Ron keek Harry -al weer vergetende wat er afgelopen zomer was gebeurt- verwonderd aan. Pansy keek daarentegen trots, al wist Harry niet waarom. "Nooit heb ik ooit iemand betrapt op aftrekken" zei Harry, en hij nam een klein slokje van zijn drinken. Net zoals Ron en Blaise, en Ron werd een beetje rood. Hermoine keek verbaast naar Harry en Ron, maar hield pop haar beurt haar mond. "Euhm nooit heb ik ooit... iemand onterecht gehate" zei Draco, proberend het onderwerp te veranderen. Draco, Pansy, Blaise, Hermoine en Harry namen een slokje van hun drinken, blijkbaar vind Ron nogsteeds dat Draco niks meer dan zijn haat verdiend. Iedereen die al ooit gedronken had was al lichtelijk aangeschoten, maar Harry en Hermoine richtte al meer richting dronken. "Nooit heb ik ooit iemand van mijn eigen geslacht gezoend" gniffelde Pansy. Harry en Draco probeerde allebij tegen de dwang van de spreuk te werken, maar ze voelde de de spreuk aan hun arm trekken. Harry hield het niet en gaf in, maar Draco -wie een flink wat sterker is dan Harry- hield het langer uit. Toen beide jongens hun glas aan hun lippen hadden gezet klonk er een verschrikte kreet. Het was Ron, wie door alle alcohol nu echt alles was vergeten van Harry's zomer. Hermoine porde Ron in zijn zij en keek hem woedend aan. Beschaamd bleef Harry naar zijn glas kijken, zich afsluitend van de i. "Dit word interessant" hoorde hij Pansy fluisteren toen hij eindelijk opkeek.

Na nog een paar vragen besloten ze unaniem om over te gaan op doen, durf of de waarheid. De regels zijn duidelijk,
1. Iedereen drinkt een drankje vermengd met Veritasserum zodat je eerlijk bent.
2. Als je een vraag of opdracht niet wil doen/beantwoorden drink je.
3. Niemand kan praten over wat er gebeurd is vannacht (je bent er fysiek niet in staat toe)

"Doen, durf of de waarheid.. Ron" vroeg Blaise als eerste. "Waarheid" zei Ron, zelfverzekerder dan hij zich voelde. "Wat is het gênantste wat je ooit hebt meegemaakt?" Vroeg Blaise. Even was het stil, tot Ron de vraag eindelijk beantwoordde. "Een keertje hoorde ik iets in Fred en Georges kamer, dus ik liep naar boven...  Ik opende de deur om te kijken wat de tweeling nu weer had uitgespookt, en daar zag ik Fred in bed met een of ander meisje... Ik deed de deur zo snel mogelijk weer dicht, alleen Fred en George maakte het zeker dat ik het nooit meet vergeet.. Ze hebben het er soms nog over!" Iedereen barstte in lachen uit, maar Ron vond het niet zo grappig en kleurde diep rood van schaamte. Nu was het Pansy's beurt om een vraag te stellen, en ze liet zich de kans niet voorbij gaan. "Draco ziet er een beetje sipjes uit, kan jij hem voor me opvrolijken? Zoen 'm maar even" Harry keek geschokt, ze wist toch niks? Dacht hij. Nee, nee, nee dat kan niet, Draco had haar niks verteld dat weet hij zeker. "Of durf je niet" zei Pansy plagend. "N-natuurlijk wel! Ik ben een Gryffindor, ik weet alleen niet of Draco dat wel durft" probeerde Harry. Het was niet dat hij Draco niet wou zoenen, integendeel zelfs. Maar hij was bang dat zodra ze begonnen ze niet meer zouden kunnen stoppen, maar Draco snapte de hint niet en ging tegen de uitdaging in. "Natuurlijk durf ik wel, denk je nou echt dat ik bang ben voor een beetje zoenen!?" Harry zuchtte, maar was eigenlijk ook wel blij dat hij eindelijk zijn vriendje mocht zoenen. Wiebelend en een paar keer bijna omvallend kroop hij naar Draco toe, wie hetzelfde deed. Ze ontmoette elkaar in het midden. Kort keken ze elkaar aan, met twijfel in hun ogen. Maar die verdween direct toen hun lippen elkaar raakte. Harry had zich voorgehouden Draco een heel oppervlakkig kusje te geven, maar of het de alcohol was, of de lippen van zijn vriendje. Hij hield zich er niet aan, het duurde nog geen 3 seconde voordat beide jongens ingaven aan hun diepste verlangens. Harry pakte zachtjes ze zijkant van Draco's hoofd/nek terwijl Draco zijn handen naar Harry's haar bracht. Zachtjes beet hij op Harry's onderlip waardoor Harry zijn mond open deed. Ze verdiepte de zoen, wanhopig aan elkaar vasthoudend. Toen ze de zoen eindelijk braken keek iedereen ze verbaast aan. Het was ongemakkelijk stil tot Ron de stilte doorbrak, het was zijn beurt om een vraag te stellen. "Doen, durf of de waarheid.. Hermoine" niet net zo'n opdracht willen krijgen als Harry koos ze voor waarheid. "Ben je ooit i-intiem geworden met Krum?" Vroeg Ron, niet zeker wetende of hij het antwoord wel wilde. "Ja" zei antwoordde Hermoine kort, en de blik op Rons gezicht was een miljoen galjoen waard. Pansy en Blaise begonnen te gniffelen, voordat ze zeiden dat ze moe waren en maar gingen slapen. Toen Draco zei dat hij wel mee ging werd zijn voorstel meteen afgewezen, en Pansy keek Hermoine snel aan. Niet lang daarna ging Hermoine ook weg, en ze trok Ron mee aan zijn mouw. Toen bleven Harry en Draco alleen achter.

Toen ze zeker wisten dat de deur dicht was, en niemand ze dus kon afluisteren begonnen ze te praten. "Denk je dat Pansy iets weet??" Vroeg Harry, bang voor het antwoord.
"Ik heb haar niks verteld als je dat bedoeld, maar ze heeft iets door. Misschien heeft het met Granger te maken, ze keken elkaar de hele tijd aan. Maar ik ga niks vragen, ze za toch niks zeggen al zou ze iets weten"
"dan zullen we het nooit weten denk ik, maar ik hoop wel dat ze d'r mond houd..."
"ik ook..."
Het werd stil, en de jongens besloten dat als ze geen argwaan willen wekken ze nu moesten gaan. Ze gaven elkaar een laatste afscheidskus en verlieten toen de kamer van hoge nood, onder Harry's ontzichtbaarheids mantel. Want Harry wilde niet dat zijn lieve vriendje gevangen zou worden door vilder of mevrouw Norks..