thirteen

19 1 0
                                    

Thirteen.

Wearing a floral dress and a sandals. Nanakbo ako sa bakuran namin para makalabas at makatakas sa bahay.

Ng makalabas ako ay hingal akong naglakad sa kung saan man.

Nakarinig ako ng malalakas na hiyawan kaya't sinundan ko ito. At dinala ako ng mga paa ko sa court na puno ng mga ingay galing sa mga manunuod.

Nakisiit ako sa mga tao, at ng makarating sa unahan ay napagtantong laro pala ang pinagkakaguluhan ng mga tao.

It's a basketball game.

I took a glance at the score board at nakitang dikit ang laban. Ramdam ang intense sa mga player pagkat dumadating sa puntong nagkakainitan na.

I was about to walk away. Nakatalikod nako para umalis ng biglang naghiyawan ang mga tao. Sa pagharap ko ay ang biglaang pagdagan sakin ng isang player at malakas na pagpito ng referee.

He was about to move at ng magtama ang mata namin ay agad siyang natigilan sa pagtayo.

Magsasalita na sana ako ng mabilis siyang bumangon saka ako maingat na inalalayan.

Ng makatayo ay nakatitig lamang siya sakin, tila may iniisip, dahilan ng pagkakawala niya.

"Merano!?" may isang lalaking lumapit na sa amin.

Napatingin ako sa jersey niya at numero lamang ang nakita.

"Merano! Ano ba? Two minutes nalang, tatlo ang lamang nila, may free throw ka pa!" dahil doon ay tila bumalik sa katinuan ang lalaki saka napakamot sa batok, galing dito ay binaba niya ang kamay at tiningnan ito saka sa akin at bumaba sa katawan ko.

"dito ka lang." sabi niya sa nagaalalang tingin bago nanakbo papabalik. Dahil doon ay nakita ko ang apilyedo niya sa ibabaw ng number.

Thirteen?

Nagshoot ang free throw niya kaya dalawa pa ang lamag.

Muling pinagagawan ang bola. Ang pagalis ko ay naantala ng ipasa sa kanya ang bola.

Ten seconds, at pumwesto siya sa tres.

Shinoot niya ito, sinundan ko ng tingin ang bola at nagshoot nga ito dahilan ng mas lalong pagkakagulo ng mga tao. Lumipat ang tingin ko sa kanya at naabutan lamang siyang mataman ng nakatitig sakin.

Muling kumilos ang mga player ngunit siya'y naiwan lamang sa pwesto niya.

When he took a step papalapit sakin ay may malakas na tumunog hudyat na tapos na ang laban. Nagtalunan at hiyawan ang mga tao sa pwesto ko.

Nadanggi nila ako kaya't muntik nakong matumba ngunit may agad na humawak sa braso ko.

"let's talk outside, masyadong maingay at magulo dito." sabi ni Merano at hinila ako palabas.

"why did you take me here." bulalas ko.

"i'm really sorry. Masyado na kasing mainit ang laban. Dumudumi na lumaro ang kabila kaya siguro ako naitulak." sabi niya at muli'y rumihistro ang nagaalala niyang tingin.

"i'm really fine-"

"kahit nagdudugo yung siko mo?" putol niya sakin.

Natigilan ako doon at kunot siyang tiningnan.

"nadudugo yung siko mo." ulit pa niya.

Agad kong tiningnan ito at tama siya.

"uhh malayo to sa bituka. Gaya ng sabi ko ayos lang talaga."

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Jul 04, 2020 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

one shotsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon