familie in Korea ft. Yoongi (Dutch)

Hoofdstuk 9

Hoseok POV.
Gedachten: ik ben best bezorgt om Tae en Nienke. Ik hoop dat het goed gaat met ze. Ik werd uit mijn gedachten gehaald door de ambulance. Gelukkig ze zijn er. De rest kwam aan gerend, met de politie achter zich aan. Zie ik dat nou goed? Ze hebben iemand opgepakt?

Jin POV.
We rende terug naar hoseok en Yoongi. We hebben Kai niet te pakken, helaas. We zagen dat de ambulance was gebeld en dat Sara en Hoseok onbewust aan het huilen waren. Ik liep naar Sara toe en begon haar te troosten. "He het komt wel goed met hem. Hoe oud ben je eigenlijk?" "Ik ben 23, en Nien is 21, maar we studeren nog steeds." Zei ze. Wow, ik dacht dat ze jonger waren.

Taehyung POV.
Ik liep al 20 minuten rond. Er was niks gebeurd, helemaal niks. Nienke heeft niks gezegd. Kan ze wel Koreaans? "Nienke can i ask something?" (ik weet het ik kan geen Engels) "Yes i fink." Zegt ze terug. "How old are you?" "Twentyone" krijg ik als antwoord. En toen was het weer stil. Zucht. Ik hoop dat ze ons nog gaan vinden. Er komt een man binnen en sleurt ons mee naar beneden en we worden in een busje gezet.

Sara POV.
Ik brak toen ik Suga zo zag op de brancard. Jin probeerde mij te troosten, maar dat lukte niet. Nadat de ambulance was vertrokken gingen we naar het ziekenhuis.

Kai POV.
Ik reed zo snel mogelijk naar de baas. "WAT EEN SUKKEL BEN JE OOK!!" Roept mijn baas naar mij. Hij weet helaas altijd alles. "We gaan naar het bos. Neem je wapens mee." Zegt hij. Ik zie hoe Tae en Nienke worden meegesleept naar het busje en er in worden gezet. Wij springen met z'n allen er ook in en rijden weg. Op naar het bos.

*time skip 2 weken*
We hebben nog niks gehoord van politie of zo. Het gaat slecht met Tae en Nienke. Ze krijgen steeds minder eten. Misschien als ik op de wacht ga en naar binnen moet om te controleren of ze er nog zijn kan ik eten mee nemen. Ja dat doe ik.

Min Yoongi POV.
Biep biep biep. Wat is dat voor geluid? Ik wil slapen. Ik probeer mijn ogen open te doen maar ik sluit ze meteen weer want het licht is te fel. "Hij wordt wel wakker Sara." Hoor ik een bekende stem zeggen. Ik open mijn ogen weer, dit keer langzamer zodat ze aan het licht kunnen wennen. Ik zie dat Sara staat te huilen bij Namjoon en dat J hope en Jin net de kamer binnen komen. "SUGA!!!!!" Roept hobi keihard door de kamer. Iedereen die in de kamer is kijkt naar mij en zien dat ik wakker ben. Hobi komt naar me toe en knuffelt me. "Waar ben ik? Hoelang ben ik hier? Wat doe ik hier?" Vraag ik. "Je bent in het ziekenhuis, je ligt hier al 2 weken omdat je bent neer geschoten door Kai." Zegt Namjoon.

-----------------------
Sorry dat het zo lang duurde. Ik was erg druk en ik heb ook nog eens geen inspiratie dus het kan lang duren voordat er een nieuw hoofdstuk online komt
Xx spookje510

Ps. Ik ben in dit verhaal Sara en xxher_melxx is Nienke.