familie in Korea ft. Yoongi (Dutch)

hoofdstuk 12

Hoseok POV.
Zodra ik de kamer binnen kom hoor ik Suga en Nienke zeggen: "Bedankt nu ben ik doof." Ik schiet daardoor in de lach. Tae en ik kijken naar elkaar met dezelfde blik. Namelijk pretoogjes nu weet ik dat Suga ook verliefd is op Sara. De andere komen ook binnen nadat Nienke haar gordijn open heeft gedaan. "Jongens, dit is mijn nichtje Nienke." Zegt Suga tegen de jongens. Het valt mij op dat ze er stil zijn. Te stil. Suga merkt het blijkbaar ook. "Jongens is er iets gebeurd?" "Ja eigenlijk wel, het gaat over je moeder. Heb je over het ongeluk gehoord?" Zegt Jimin. "Ja??" Zegt Suga vragend. "Er is ook een zwaar gewonde gevallen en dat is je moeder. Ze ligt op dit moment in coma." Vervolgd Jimin.
Suga en Nienke zien er uit of ze elk moment kunnen uitbarsten in tranen. Ik loop naar Nienke en probeer haar te troosten. Niet dat het lukt maar oké.

Nienke POV.
Het is echt een klap in mijn gezicht want mijn familie is niet zo groot. De enige levende personen zijn: Suga, mijn opa en oma, mama, papa, mijn tante en ik. Hoseok probeert me te troosten. Mijn ouders staan versteend en lopen weg. Jin, Sara en Jimin komen ook mij troosten. De rest gaat naar Suga toe en troost hem. Ik ga uiteindelijk liggen en doe mijn ogen dicht. Ik hoor de jongens nog even praten en dan val ik in slaap.

Suga POV.
Ik weet niet wat ik moet zeggen. De jongens praten tegen mij alleen ik hoor niet wat ze zeggen. Pas na 10 minuten kan ik weer wat zeggen. "Jongens? Kunnen we naar haar toe?" Vraag ik. Iedereen kijkt elkaar aan en Hoseok antwoord: "Dat moet je niet aan ons vragen, wij zijn geen dokters." Ik begin te lachen door die opmerking. De dokter komt binnen en ik vraag: "Mogen we naar mijn moeder?" "Ik ga eerst even een onderzoek doen en daarna weten we het." Na 5 saaie minuten zegt de dokter: "Jullie mogen gaan. Ze ligt op kamer 234." We bedanken de dokter en lopen met zijn 5e naar de kamer (Tae en Nienke liggen te slapen en Hoseok en Sara blijft bij hun) waar mijn moeder is. We lopen naar binnen. Als ik mijn moeder zie liggen barst ik in huilen uit alleen ik blijf wel staan.

Sara POV.
Zodra de jongens weg waren zei ik tegen J hope :"Heb jij een oogje op Nienke?" "Eh.............ja. Maar jij heb er een op Yoongi." Zegt hij. "Zullen we elkaar helpen?" Vraag ik. "Ik help ook wel." Jhope en ik schrokken, maar zagen toen dat Tae wakker was. "Oke" zeide we tegelijk.

J hooooooooooooooooooooooope POV.
Na een tijdje kwamen de jongens terug en ik zag dat Yoongi had gehuild. We gingen naar huis als RM opeens gebeld word. Hij neemt op en kijkt erg verbaast.

Ja wie is het en wat is er aan de hand? Je leest het in het volgende hoofdstuk.