Broken 1

196 3 0
                                    

“You're my world. You're my everything. But suddenly, you became my misery.”

Hmm. Parang 'di swak? Ano pa kaya?

“For me, you're a mystery. But why did you ended up being my misery?”

Pwede na siguro 'to? Ipacheck ko kaya 'to sa kanya?

Hmm.

Okay na siguro 'to?

"Miss Fianmatta."

Hindi naman siguro siya busy? Hehehehe.

"MISS ATHENA FIANMATTA!"

Sa sobrang pagkagulat ko ay napatayo ako sa kinauupuan ko at sumaludo.

"Sir, yes Sir!" Habang nakatayo ng tuwid. Nakarinig naman ako ng malalakas na tawanan. Err. Napahiya na naman ako sa klase.

"Nakafocus ka na naman sa pagsusulat ng kung ano-ano during my class. Please lang, makinig ka naman. And keep away everything that is not related to my subject." Panenermon ni Ma'am sa akin. Huhuhuhuhu.

Naglakad siya pabalik sa desk niya.

"Naku! Kayo talagang mga Fianmatta, laging lumilipad ang isipan tuwing klase ko." Si Ate Brittany kaya 'yung tinutukoy niya? Hahahahaha.

1st year highschool na ako samantalang si Ate Brittany naman ay 3rd year highschool na. Magpinsan kami. Well, share ko lang.

At nang tumunog na ang bell ay mas nauna pa akong lumabas sa teacher ko. Well, nasanay na si Ma'am sa akin. Hahahahaha.

"Athena!" Pagtawag sa akin ng friend ko, si Mira.

"Oh, hi Mira." Bati ko sa kanya.

"My gas, Athena. You're so hopeless. Pupuntahan mo na ba ang iyong BFFIL?" Sabi ni Mira habang sinusukbit ang bag niya.

"Yup! Kitakits na lang mamaya sa uwian!" Sabi ko at tumakbo na at hinanap si Grell Rainsworth, ang aking bestfriend since birth. Ang aking Best Friend Forever In Life or BFFIL for short. Hihihihihi.

Papunta ako sa classroom nila Grell. Eh kasi hindi naman lumalabas ng classroom 'yun tuwing recess. Kaya ako na lang ang pumupunta sa classroom nila. Kilala naman na rin ako ng mga kaklase niya. Tropa tropa na nga eh. Charot.

Pagkabukas ko ng pinto ng classroom nila Grell ay nagulantang ako sa eksenang tumambad sa akin.

M-May k-kahalikan si G-G-Grell na babae! Waaaaaaaah!

"G-Grell..."

"Tsk. Istorbo." Inis na sabi ni Grell at nilagpasan ako.

Istorbo? Ako? Kahit kailan naman ay hindi niya ako sinabihan ng ganyan.

B-Baka hindi siya si Grell.

"Grell!/Honey." Sabay na sabi namin no'ng kahalikan ni Grell. Nagkatinginan pa nga kami eh at binati niya ako.

"Hi."

Hindi ko siya pinansin at binalingan ng tingin si Grell na siya namang nakatingin ng masama sa akin.

"Don't talk to me anymore. Stay away from me. I don't wanna be your bestfriend anymore. Let's end this bullsht." Matigas ang mga salitang binibitawan niya at umalis na silang dalawa sa paningin ko.

Dali-dali akong tumakbo papuntang rooftop habang umaagos ang luha sa aking mga mata.

"Uwaaaaaaaaah!"

The cry of sorrow, pain, loneliness, sadness and rejection.

•••

Broken [COMPLETED]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon