Güvenirsin, güvenin boşa çıkar, alışırsın. Çok sever yarım bırakılırsın, alışırsın. Yapmadığın fedakârlık, sarf etmediğin çaba, dökmediğin göz yaşı, uğruma heba etmediğin duygu kalmaz; gider saçma sapan değmeyecek biri senin yerine koyulur, alışırsın.
En yakın arkadaşından en büyük darbeyi yersin, alışırsın.
Baban bile seni yarım bırakıp, yıkıp dökerken başkalarının seni sevmesine ihtimal vermeye çalışır, bir yıkım da oradan alırsın, alışırsın. En çok güvendiklerinden, en büyük ve en ağır hayal kırıklıklarını tadarsın, alışırsın.
Bu farklı dersin, bu sefer üzülmeyeceğim dersin, kendini yine toparlanamayacak hâlde bulursun, alışırsın.
Uzun lafın kısası; sen insansın, altından kalkamam dediğin her seyin altından kalkar, onsuz yapamam dediğin insan olmadan da yaparsın. Sen insansın, her acıya alışırsın.
Alışmaya mecbur yaşıyoruz bu hayatı.
En çok da bu yoruyor insanı.
Miraç Çağrı Aktaş
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Papatya Kokulu Sözler
Novela Juvenil"mevsimleri bilmem de bazen bir insanı tanımak baharın başlangıcı olabiliyor." Kitap alıntıları ve daha fazlası için takip de kalın 😊🌼🎀
