''စိုးရြံ႕မိပါတယ္ မင္းသား....''
အိပ္ယာထကတည္းက ေသာင္းက်န္းေနသည့္ အိမ္ေရွ႕စံေၾကာင္႔ အပ်ိဳေတာ္ၾကီးမွာ ၾကမ္းႏွင္႔ေခါင္း ထိကပ္ေနသည္အထိ ေခါင္းကိုငုံ႔ထားရသည္။
ေတာ္ၾကာ မင္းၾကီးခ်ီးျမင္႔ထားသည့္ လက္စြဲေတာ္ဓါးျဖင္႔ လည္ကိုခုတ္လိုက္မွ ေသရြာျမန္းေနရမည္။
ဝုန္း....
ဒုန္း....
ဂလြမ္း.....
မ်က္ႏွာသစ္ေရေတြကို သြန္ခ်ျပီးေၾကးဇလံုၾကီးကို နန္းေဆာင္အျပင္ဘက္ ျပတင္းေပါက္မွ ပစ္ထုတ္လိုက္ျပန္ပါသည္။
အိပ္ယာေတြ ခန္းဆီးေတြကိုလည္း ဆဲြခ်ထားသျဖင့္ နန္းေဆာင္တခုလံုး ရစရာမရိွ စိုရဲြရႈပ္ပြေနသည္။
''သြား...!!! ထြက္သြားၾက..!! အကုန္လံုး ထြက္သြားၾကစမ္း...!!''
°~°~°~°~°~°~°~°~°~
''အိပ္ယာထထျခင္း အိမ္ေရွ႕စံ ေသာင္းက်န္းေနပါသည္..'' ဟု အိမ္ေရွ႕စံႏ္းေဆာင္မွ အထိန္းေတာ္ၾကီး အေၾကာင္းၾကားလာသျဖင့္ မင္းၾကီးလည္း ေရႊအိုေရာင္နဂါး၀တ္ရုံေတာ္ကို ထပ္၀တ္လိုက္ျပီး အိမ္ေရွ႕စံ နန္းေဆာင္သို႔ ၾကြခ်ီလာခ့ဲပါသည္။
အိမ္ေရွ႕စံရဲ႕ နန္းေဆာင္ထဲသို႔ပင္ မ၀င္ရေသး မင္းသားငယ္၏ အသံစူးစူးက ၾကိဳႏွင့္ေနျပီ
“သြား ထြက္သြား အကုန္လံုးထြက္သြားၾက"
“မင္းၾကီး ၾကြလာပါျပီ..."
Choiကုန္းကုန္း၏ သတိေပးသံေၾကာင့္ အိမ္ေရွ႕စံ နန္းေဆာင္တြင္ အမႈထမ္းေနၾကေသာ အပ်ိဳေတာ္မ်ား ကိုယ္ရံေတာ္မ်ား အထိန္းေတာ္မ်ား အားလံုး ျငိမ္သက္စြာ ေခါင္းငံု႔ၾကိဳဆိုေနၾကပါသည္။
မင္းၾကီးလည္း ပ်ာယီးပ်ာယာျဖင့္ မင္းသားေလးရဲ႕ နန္းေဆာင္ထဲ၀င္လာခ့ဲပါသည္။
“သြား ထြက္သြားၾကလို႔ေျပာေနတယ္ေလ"
“မင္း...မင္းသားေလး"
“ထြက္သြားလို႔ေျပာေနတာ မၾကားဘူးလား''
မင္းသားေလးက အပ်ိဳေတာ္ေတြကို ဟိန္းေဟာက္မာန္မဲၾကိမ္းေမာင္းေနဆဲ
YOU ARE READING
ဘ၀ျခင္းျခားပါေစ ခ်စ္မွာ {COℳPℓξፐξD}
Fanfictiondika kaisoo စိတ္ကူးယဥ္ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္