Bekle Sevgili

Bölüm 1

''-Esraa içkimi getir!! ''

-''Haydi Bismillah.Daha girer girmez.''

Daha okuldan yeni gelmiştim alışıktım zaten bu duruma.Annem'i geçen sene kaybetmiştim mecburdum buna katlanmaya annem hastalığa yakalanmıştı babam olacak adamın yüzünden o yüzden babamdan o kadar çok nefret ediyorum ki.Bir tane abim var ama abimle görüşmeme izin vermiyor.Bir insan kendi öz oğlundan bu kadar çok nefret eder mi ? Belki benden bile nefret ediyordur bilemem..

İçkisini getirdim sanki benimle çok ilgilenirmiş gibi okulun nasıl geçti gibisinden sorular sormaya başladı kısa cevap verip odama geçtim kapımı kilitledim.Hayatı ve babamı sorgulamaya başladım kendi kendime neden böyle benim babam ? hayat neden bu kadar zor ? düşünüyordum acaba bu imtihan mıydı ?  

Dolabımdan iç çamaşırlarımı ve giyilecek kıyafetlerimi çıkardım yatağımın üstüne koydum ve duşa girecektim ki içerden bi ses..

''-Esraaa kapıı çalıyooor aç şunuu.''

Bir kere de sen açsan ölür müsün be adam.Oflaya puflaya çıktım odamdan oturma odasına geldim birşey demedim bakıyordu bana.Kapıya yöneldim açtım kapıyı karşımda bi erkek vardı tanıyamadım ama sonradan aklıma geldi.

''-Merhaba esra ben karşı komşunuz Meral teyzenin oğlu barış.Bunu size annem gönderdi''dedi elindeki kurabiyelerle dolu olan tabağı uzatarak.

-''Barış? Haa tamam şimdi hatırladım.''

Tabağı aldım gülümsedim gerçekten çok değişmişti.

''-Esraaa kimm o erkek sesi geliyorr kim oo??''

''-Neyse ben gideyim bağırmaya başladı gene kendine dikkat et görüşürüz..''

''-Görüşürüz çok teşekkür ederim tekrardan.''

Gülümsedi bana.Barış'ı en son 12 yaşında görmüştüm ve gerçekten baya değişmişti.Elimdeki tabağı mutfağa götürdüm.

''-Esraa o elindeki ne !!?''

''-Kurabiyee.''

''-Kim göndermişşş??''

''-Meral teyze.'' 

''-Bana da getirr!''

Artık gerçekten çok bunalmıştım babamdan gene de ses etmedim küçük tabağın birine bir kaç parça koyup götürdüm yanına bıraktım sehpaya.Odama gittim havlumu da alıp duşa girdim.Zaten akşam yemeği falan yememiştim ama ona birşeyler hazırladım.Yarın önemli sınavım vardı test kitaplarımı çıkardım soru çözmeye başladım masamda duran annemin ve abimin fotoğrafı gözüme ilişti.Annemin fotoğrafını aldım yatağıma oturdum..

''-Annemm ne olur beni bırakma nolurr anne gell gitmeee.''

''-Esraa esraa teyzeciğim uyan esraa''

 Aniden uyandım teyzeme sarılıp ağlamaya başladım teyzem de güzelim güzel gözlü yeğenim diye ağlıyordu.

''-Amma ağladınız be esra kalk kız kahvaltı hazırla açım.''

''-Sende hiç insaf yok mu be adam kalk kendin hazırla ''diye bağırarak babamın üstüne yürüdü teyzem.Babamda küfür ede ede çıktı gitti evden.

''-Teyzem nolursun gel artık yanımıza bak görmüyor musun kendi halini acımıyor musun kendine bu adamı çekmek zorunda değilsin be kuzum eşyalarını topla gidelim bize.Birdaha da uğrama buraya sen benim kardeşimin kızısın ben sana gelin olasıya kadar bakarım yavrum.''

''-Teyze bende dayanamıyorum ama bu evde benim anılarım var gidemem teyze hem eniştemi bilmiyor musun katlanmaz bana.''

''Kuzum senin ne zararın var valla enişten sana hele bi laf etsin boşarım anında onu hem abinde gelir kalın bizde.''

''-Teyze boşver evliliğiniz bozulmasın benim yüzümden nolur bak ısrar etme.''

''-Kurban olduğum sana bişey olsa bakmaz bu adam şimdi abini de arıyorum gelip bizde kalacaksınız bundan sonra anlaştık mı ısrar istemiyorum sus.''

Birşey diyemedim teyzem abimi arıyordu itiraz istemiyorum geleceksiniz vs. diyordu.Yatağımdan kalktım çantamı,telefonumu eşyalarımı da aldım teyzem elimde çantaya baktıktan sonra bana dönüp,

''-Birkaç günlüğüne gelmiyorsunuz ne bu çanta valizini hazırla neyin var neyin yok al ben seni bekliyorum hadi teyzem.''

Gitmek istemiyordum anılarımı,evimizi bu adama bırakmak istemiyordum.Teyzeme direnemezdim daha fazla...