Bölüm 7

17 5 0
                                    

Sınava girdik.Batuhan İrem hocaya biraz da sitem ederek,

-''Hocam sorular baya zor ya.''dedi.

-''Çalışan yapar Batuhancığım''diyerek göz kırptı.Gerçekten de zordu sorular bende çok çalışamamıştım zaten.Ben kağıdımı hocaya verdim ardımdan Büşra,Veli,Sultan da kağıtlarını verdi.Oturdum sırama biraz moralim bozuktu yüksek almayacağımı biliyordum.Biraz da aklım İzmir'e gitmekteydi.Hiç ama hiç istemiyordum öğlen eve gitmeyecektim büşra'ya da dedim kantinden tost alalım diye.Mustafayı görmek istemiyordum.Ben ona abi diyordum ama o istemiyordu bunu dememi.Zil çaldı büşra'yı beklemeden kendimi kantine attım.Tost yaptırıp çayımı da aldım.Bir kenar masaya oturdum.Başımı iki elimin arasına alıp,bu anlamsız ve bir anda gelen iç sıkıntımı sorgulamak için derin düşüncelere daldım.İçime böyle sıkıntılar düşse,gerçekten yolunda gitmeyen şeyler oluyordu.Çayıma attığım iki şekerin çoktan karışmış olmasına rağmen,düşüncelere daldığım için hala kaşığı bardağın içinde döndürüp duruyordum.Bardağı elime alıp dudağıma götürdüğüm sırada kantinde yalnız olmadığımı fark ettim.Şaşkınlıkla çevreye bakındım,kantin öğrencilerle dolmuştu.''Sesleri duymayacak kadar dalmışım'' dedim kendime derken Barış sandalye alıp yanıma oturdu.

-''Çok değişmişsin be Esra.''

-''Sende öyle.''diyerek gülümsedim.

-''Esra ben sana birşey demek istiyorum''.Bardağımı bırakıp Barış'a odaklandım.

''Ben sana arkadaş gözüyle bakmıyordum.Küçüktük ama ben seni seviyordum.Beni mutlu eden tek insan sendin annemden sonra .Sen beni bırakıp gitmiştin teyzenlerle.Her gün oynadığımız yere gelirdim,ağlardım ben.Şimdi karşıma çıktın sen birdaha gitme hep benimle kal,sen herkesten çok farklısın b-ben seni seviyorum.''Şaşırmıştım,bakışlarımı masanın ayağına çevirdim ve beni benden alan gözlerine baktım.

-''Barış bilmiyordum.Ben seni hep kardeş gibi gördüm asla sana o gözle bakmadım bakmazdım da.Buna müsaade edemem.''

-''Neden ?''.Barış'ı seviyordum hemde çok seviyordum.Ama kafam çok karışıktı,

-''Sana bir soru soracağım ama bana dürüst olacaksın söz mü ?''

-''Söz'' yüzüme bakıyordu o masum bakışıyla.

-''Cumartesi günü teyzemlerin evinin orda seni görmüştüm yanında bir kız vardı kimdi ?''.Büşra dememesini istiyordum.

-''Ben cumartesi günü İstanbul'da değildim ki.''Neee Allahım çok şükürler olsun benzetmişim demek ki.Mutluluğumu saklamaya çalışırken sanırsam birileri anlamıştı.

-''Noldu sen neden sordun ki ?''diyerek gülümsedi,hep gülümsesin istiyordum,mutluluktu.

-''Hiç sana benzettim bide büşra'ya benzettim kızı''.

-''Esra'' devamını getiremeden zil çaldı.Sandalyeden kalktım,sınıfa doğru yürüyordum.Mustafa abi ile karşılaştım.Konuşmadık zaten,sinirli gibiydi biraz.Sınıfa girdim.Büşranın yanına oturdum.Başını sıraya koymuş ben gelince kaldırdı başını.Yüzünün rengi solmuş gibi geliyordu bana.

-''Büşra neyin var ?''

-''Midem bulanıyor biraz ya ''.

-''Gel lavaboya gidip elini yüzünü yıkayalım''.

-''Yok geçer ya boşver zil çaldı hoca gelecek zaten.''

-''Ama iyi görünmüyorsun''.

-''Boşver''başını kaldırdı.Ders beden eğitimiydi kızlar soyunma odasına gittiler.Erkeklerde kendi soyunma odalarına gittiler.Sınıfta Büşra ile duruyorduk.Neyi vardı anlamıyordum.

-''Esra ben dışarı çıkmayacağım sen çık istersen.''

-''Olmaz öyle şey saçmalama.Ben seni bu halde nasıl bırakıp giderim''.

-''Ya seni çok seviyorum iyi ki benim arkadaşımsın''diye sarıldı bana.Sınıfta en yakın arkadaşım Büşraydı.

-''Gel canım hadi hava alırız otururuz bir yere''.

-''Çok inatçısın kız'' diyerek gülümsedi.

Soyunma odasına gidip üstümüzü değiştirdik eşofmanlarımızı giydik.Dışarı çıktık.Sıraya girdik,Harun hocada geldi.

-''Tünaydın gençler sağ baştan saymaya başlayın''

-''1 2 3 4 5...''

-''13''dedim.Hep böyle olurdu bazen komiğime giderdi erkekler birbirlerinin sırtına vura vura sayıyorlardı.Bazen empesil olduklarını düşünürdüm.

-''Hepiniz tamam mı ?''

-''Evet hocam''dedi İsmet.

-''Serbestsiniz''.Anahtarları kağan'a verdi.Elinde iki voleybol topu bir tane de futbol topuyla geldi.Kızlar voleybol oynuyorlardı büşra ile merdivenlere oturduk.

-''Esra''.

-''Efendim Büşra''.

-''Sabahtan beri midem bulanıyor ya.Üşüttüm sanırsam ya.''

-''Olabilir canım dikkat et kendine ya.Aç mısın gel birşeyler alalım mı kantinden ?''

-''Olur''.

-''Deniz biz kantindeyiz.Hoca sorarsa söylersin''.

-''Olur Esra.'' Kantine doğru yürüdük.Ben kendime tatlı tarzı yiyecek aldım.Büşra tost aldı.Oturduk sıraya ama karşı sırada parlayan birşey vardı dikkatimi çok çekiyordu.Oturduğum yerden kalktım.Siyah bir cüzdan vardı kimin olduğunu da bilmiyordum.Büşra fark etti.

-''Noldu Esra hayırdır ne o elindeki ?''Esra'ya dönüp,

-''Cüzdan var kimin olduğunu da bilmiyorum'' kalktı yerinden yanıma geldi.Baktı içine,

-''Büşra çok ayıp ya''.

-''Kimin olduğunu bilmiyorduk işte al bak ismi yazıyor.Senin kuzenin''İyi de Mustafa'nın böyle cüzdanı yoktu ki.Bana uzattı yerine oturdu geri,tostunu yemeğe devam etti.

-''Allah allah,ama iyi ki de fark ettim ya.''Büşranın yanına gittim.

-''İyi ki gördün valla ya.Yazık kimliği falan içinde kaybolsa çok kötü olurdu''.

-''Evet neyse okul çıkışı veririm''..



Bekle SevgiliKde žijí příběhy. Začni objevovat