Bekle Sevgili

Bölüm 10

Büşra ile ayrıldıktan sonra durağa gitmiştim.Otobüs gelmişti,binip akbil'i tutup arkalarda boş olan koltuğa oturdum.Durakta bana sürekli bakan adamda bindi otobüse.Bana yakın koltuğu seçerek oturdu.Ürkmüştüm doğrusu.Telefonumun mobil verisini açtım.Whatsaap'dan gelen mesajlara baktım.Kulağımda kulaklık takılıydı.Dalmıştım,gözümü etrafa çevirince o gözlerin beni hala taciz ettiğini görebiliyordum.Dışarı baktım''ah kahretsin,müsait bir yerde ineyim''dedim.Teyzemlerin evini geçmişti burası.Durağın tekinde indim.Tedirgindim ve bu kişinin beni takip ettiğine kesinlikle emindim artık.Yürüyordum,telefonumu her ihtimale karşı çaktırmadan göğsüme soktum.Ben hızlandıkça o bana daha çok yaklaşıyordu.Sonunda''İmdaatt!!''diye koşmaya başladım.Çok geçmeden başımdan aldığım darbeyle yere yıkıldım..

Gözlerimi açtığımda sandalye de oturuyordum başımın arka taraflarında şiddetli bir ağrı vardı.Bileklerim arkadan bağlıydı.Ayak bileklerimde bağlıydı,ağzımı bir bez parçasıyla bağlamışlardı.Kaçırılmıştım!.Başımı kaldırdığımda 2 kişi vardı.Tahminen biri genç yaşlarda biri de orta yaşlardaydı.Bana yakın duran genç kişi uyandığımı fark edince apar topar içeriye girdi.Yanında saçlarının yarısı beyazlamış,sakalları birbirine girmiş mafya babası giyimli adamla geldi.Çok korkuyordum,gözlerimden yaşlar gelmeye başladı.Adam ağzımı açarken silahını da gösterdi ve ''Eğer ses edersen canını yakarım,acımam''dedi.Başımla onay verdim.Ağzımdaki bez parçasını indirdi.''Baban bizden borç para aldı,onu da içkiye,kumara verdi.Süre verdik ödeyemedi,adamlarımla çok uyardım,baskı yaptım,dövdürdüm.Baban kendi borcunu ödeyebilmek için anlaşma imzaladı bizimle.Seni sattı!''diye bağırdı.Dinlerken kanım donuyordu,gözlerimden yaşların biri boşalıyor,tekrar hızlıca doluyordu.''Kes ağlamayı zırlamayı,ben gelesiye kadar sana dokunulmayacak.Bu  gece hazır olacaksın şu yanındaki adamla başlayacaksın işine''deyip ağzımı tekrar kapattı.Bana yakın duran adamı gösterdi,kulağına eğilerek birşeyler fısıldadı.Adam gitti.Bana bakıyordu bu genç yaşta olan ve elleri kemerindeydi bana pis pis sırıtıyor,bir yandan da beni bştan aşağı süzüyordu.Burdan kurtulmalıydım,aklıma telefonum geldi.GPS açıktı.Birşeyler yapmalıydım ama ne ? Başıma kötü birşeyler gelmeden önce kurtulacaktım evet!.Hareket etmeye,birşeyler mırıldandım.Ellerini kemerinden çekip,yanıma geldi.Gözlerimin içine baktı,ağzımı açtı''Ne var''diye sesini yükseltti.''Lavaboya gitmem gerek''dedim.Yanındaki adama baktı sonra bana geri döndü.İlk önce ceketimi,çantamı kontrol etti telefonumu arıyordum muhtemelen.Ellerimi çözdü daha sonra ayaklarımı çözdü sonra bana dönüp''Düş önüme'' dedi.O önden, ben arkadan yürüdüm.Lavabonun kapısına geldik.Uzaklaştı iki adım gerideydi.Tam girecektim kolumdan tuttu,''Bir delilik edersen,kendine yazık edersin güzelim''dedi ve beni yine baştan aşağı süzerek,sırıttı.Çok sinir oluyordum.Kapıyı kapattım,kilitledim.Telefonumu göğsümden çıkarıp sessize aldım.Ellerim titriyordu,kalbim duracaktı sanki.Abimi rehberden seçip''Abi nolur beni kurtar babam beni satmış çok korkuyorum nolursunuz yetişin GPS açık konumu tespit edin burdan nolur!!'' bu mesajı gönderirken gözlerimden yaşlar boşalıyordu.Gönderdim.Saniyeler sonra gelen mesaja baktım''Esra Sen İyi Misin??? Korkma geleceğim,seni kurtaracağım abim korkma tamam mı sakin oll,tespit edip ekiple geleceğim!!''yazmıştı.İçim yanıyordu.Dışarıdan bir ses''Hadiii çık artık!''diye yüksek bir ses geldi.Telefonumu tekrar göğsüme koydum.Musluğu açıp,elimi yüzümü yıkadım.Kilidi açıp,dışarı çıktım.Arkamdan yürüyordu.Sonra beni hızla sandalyeye oturttu.Ellerimi,ayaklarımı çok sıkı bağlamıştı bu sefer canım çok yanıyordu.Ağzımı kapatacaktı ki bana baktı''Bağırsan da kimse duymaz güzelim''diye göz kırptı.Sinirden deliye dönüyordum.Sonra yanımdan uzaklaştı,bol bol dua ediyordum içimden annem geliyordu gözlerimin önüne.5-10 dakika sonra kadar acıktığımı hissetmiştim.''Acıktım''dedim bana döndü ve  güldü.Sonra küçük bir dolaptan elinde poşetle geldi.Teker teker çıkarmaya başladı.Çikolata,kola tarzı abur cuburlar vardı.''Al''dedi dikkatlice yüzüne baktım,ellerimi işaret ettim.''Ben yediririm'' dedi.''Hayır asla olmaz''diye bağırdım.''Kes çenen,şansını zorlama,sana sormadım''diye beni susturdu.Çikolatayı açtı ve iki tek tek yedirmeye başladı.Diğer adam dışarı çıktı.Gözlerimi gözlerine odakladı ve sonra ''Çok güzelsin''dedi.Saçmalıyordu.Ama yüzünde pis pis gülümsemesi gitmiş yerine masumiyet gelmişti sanki.Gözlerine baktım''Bana zarar verecek misiniz''diye sprduğumda elindeki çikolatayı poşete bıraktı.Bana döndü''Biliyorsun baban seni Süleyman'a sattı.Bizde onun adamlarıyız,mecburuz''dedi.Ağlamamak için kendimi çok zor tutuyordum.Telefonu çaldı ayağa kalktı,biraz konuştuktan sonra ''Bak sen şu cadıya ama abi çantasını,ceplerini kontrol ettim''dedi ve bana baktı ''Tamam abi''diyerek telefonunu cebine koydu.Sanırsam anlamışlardı ama nasıl ? .Bana yaklaştı nefes alış verişlerim hızlandı.Elini sütyenime atıp telefonumu hızlıca çıkardı.Yere şiddetli bir şekilde çarptı telefonum parçalanmıştı.Bana tekrar dönüp''Baya akıllısın,ama çok yazık kaçışın yok biliyorsun değil mi baban senin hayat kadını olmanı istiyor lan! 120 milyara sattı kızım seni!!!''dedi ve hışımla kalktı.Artık gözyaşlarımı tutamıyordum.Umudum da bitiyordu.Süleyman dedikleri adamdı sanırsam gelen''Miraçç!''dedi.Demek adı Miraçtı.''Çözün şunu!''diye bağırdı.Miraç denen geldi ellerimi,ayaklarımı çözdü.Ben acıyan bileklerimi ovalarken bana''Yürüüü!''dedi.Süleyman yüzüme baktı''Seni akıllı kız.GPS'yi açıp yerimizi tespit ettirecektin ha??,Yürü''diye omzumdan itekledi.Anlaşılan başka yere gidiyorduk.Öz babam beni başka adamlara satmıştı,geleceğimi,hayallerimi yıkmıştı.Ondan çok nefret ediyordum.Arabaya bindik Miraç yanıma oturdu.Elleri bacaklarımdaydı,rahatsız olduğumu belirtiyordum ama o hiç istifini bozmuyordu.Ölmek istiyordum.Yarım saat sonra yıkık,dökük bir evin önünde durduk.Çok ıssız bir yerdi burası artık umudum tamamen bitmişti.İndik arabadan.Kapıyı açtı diğer adam.Süleyman denen it adam Miraç pisliğinin kulağına eğildi,o da ''tamam''diyerek sırıttı.Nereye gidiyorduk ?

''Hadi yürü,yatak odasına!''Ne! hayır olamaz.Miraç silahını gösterdi.Bana sahip mi olacaktı.Ayaklarım gitmiyordu.Beni kucağına aldı,çırpınıyordum.Bir yandan da ''Bırak beni it heriff,Allah belanızı versin bırakkk!!''diye vuruyordum sırtına.Odaya girdik,ayağı ile kapıyı kapatıp,beni yatağa fırlattı.Kapıyı kilitledi.Üzerini çıkararak bana ilerlemeye başladı.Ben geri geri çekiliyordum.Beni tuttu ellerimi yatağın demirlerini kelepçe ile bağladı.Dudağıma eğildi,ellerini elbisemin üzerinde gezdiriyordu.Çok korkuyordum,ağlıyordum.Duvara yumruk atıp doğruldu.''Yapamam''dedi.Bana döndü ve kalktı yataktan.Kelepçe ile demire bağlı olan bileklerime bakıyordum.''Seni kurtarmamı ister misin''dedi.Kelepçe ile demire bağlı bileklerime baktım lütfen diye yalvarıyordum resmen.Canımın acıdığını anlamıştı,cebinden çıkardığı anahtarla kelepçeleri açtı.''Sana bunu yapmak zorundayım yoksa beni öldürür''Barış aklıma geldi ona ihanet edemezdim,onu seviyordum.Yüzüme baktıktan sonra''Kaçalım burdan''dedi.''İyi de nasıl olacak''.''Benim yanımda uyku ilacı var''dedi ve cebinden çıkardığı damlayı göstererek.''Bunu termosa katacağım onlar uyuyorken de kaçacağız tamam mı ? Yalnız bir saat sonra çıkayım odadan,anlamasınlar,sana dokunmayacağım söz veriyorum dinlen sen.''Biraz da olsa korkum dinmişti.Odadan çıkarken duraksadı ve bana dönüp''Kurtulduğunda beni şikayet edecek misin''dedi.''Evet üçünüzü de''dedim ve sonra düşündüm.''Beni neden kurtarıyorsun ?'' diye sorduğumda yanıma geldi gözlerimi gözlerime dikerek''Gençliğine yazık,güzel bir kızsın yapamam bunu sana''.''Peki  biriyle hiç birlikteliğin oldu mu ?''Yüzünü incelerken gözlerinin dolduğunu fark ettim.Boğuk bir sesle ''Evet,nişanlımla''dedi.''Nerde şimdi ?''.''Çok soru soruyorsun bence sus!''dedi ve tozlu bir kanepeye oturdu.Elleriyle yüzünü kapattı sonra tekrar bana dönüp dolabı işaret etti.''Rahat birşeyler giy istersen''.Eşofman vardı üzerimde ''Gerek yok,rahatım''dedim.Miraç karşımda kanepede oturuyordu.Yorgunluktan daha fazla direnemeyip kendimi uykuya teslim ettim.