4.

2.8K 99 5
                                    

p.o.v Sanne

ik word wakker, maar ik doe mijn ogen nog niet open. ik voel dat er een arm om mijn middel heen ligt, nee dit kan niet! ik kan niet bij mijn vader hebben blijven slapen! uit het niets begin ik te huilen en ga recht op zitten. "wat is er Sanne?" vraagt Zayn met een bezorgde, maar sexy ochtendstem en ik bijt op mijn lip. ik kalmeer, omdat ik zie dat ik met de jongens in een kamer zit en niet bij mijn vader.

ik adem diep in en uit en schud mijn hoofd. "l- laat maar, het- het is niets" zeg ik stotterend en ga staan. "je kan het vertellen he?" zegt Niall en trekt me in een beroemde Horan knuffel, maar ik duw hem zachtjes van mij af. ik adem diep in en laat me door mijn benen op de grond zakken.

"ik vertrouw jullie, ik heb een beetje schijt gekregen aan mijn belofte. ik zit hier al zo lang en ik heb toch iemand nodig om mee te praten, dus ik vertrouw jullie" zeg ik, de jongens wetenniet eens waarover ik het heb, maar dat maakt niet uit. ik zucht even. "je hoeft het niet te vertellen he?" zegt Liam die voor me op de grond komt zitten. ik schud mijn hoofd "ik wil het vertellen" zeg ik en zorg dat de anderen er ook bij komen zitten.

"drie jaar geleden ging mijn moeder langer werken en was ik 's middags en 's avonds dus alleen thuis, met mijn vader. mijn vader en ik hadden een hele goede band met elkaar en gingen naar het park toe." zeg ik en haal even diep adem.

"ik trok mijn vader mee naar de schaduw onder een boom in het park, om even uit te rusten. mijn vader liep niet zo snel, dus rende ik naar de boom en ging er met gesloten ogen onder zitten. toen ik mijn ogen weer open deed, zag ik mijn vader met een enge grijns voor me staan. ik vroeg dus wat er was en hij zei niks. mijn vader trok me omhoog en duwde een doekje voor mijn neus en mond wat vreemd ruikte, niet veel later werd ik licht in mijn hoofd en werd alles zwart" ik haal nog even een paar keer diep adem voor ik verder vertel.

"ik werd wakker op een bed, in een vreemde kamer die ik niet kende. ik begon dingen te schreeuwen zoals 'laat me hieruit!', totdat de deur open werd gedaan en ik mijn vader in de deur zag staan. 'papa, help me' zei ik tegen hem, maar hij schudde zijn hoofd. hij zei 'nee Sanne, eerst ga jij met mij meewerken'. ik keek hem raar aan, mijn vader pakte me vast zodat ik niks meer kon doen en begon me ruw te zoenen. telkens probeerde ik mijn hoofd weg te trekken, maar dat lukte niet. mijn vader duwde me op het bed en ging op mij liggen, verder kun je denk ik wel raden wat er is gebeurd" zeg ik huilend en Zayn trekt me in een knuffel.

ik voel de kriebels weer in mijn buik en glimlach zwak "waarom glimlach je?" vraagt Zayn aan me en ik kijk naar hem "ik glimlach niet" zeg ik en bijt op mijn lip. Zayn schud zijn hoofd "vertel" zegt hij en begint me te kietelen. "nee nee Zahaayn" zeg ik en probeer hem van mij af te duwen, maar het lukt niet en ik hoor de andere jongens op de achtergrond hard lachen. "zeg het" zegt hij en ik knik "oke oke, maar stohooop me dan met kiehietelen!" zeg ik en Zayn grijnst naar me, maar houd gelukkig wel op met kietelen.

ik ga recht op zitten en kijk Zayn recht in zijn ogen aan, ik bijt op mijn lip. "telkens als jij me aanraakt, voel ik iets raars in mijn onderbuik" zeg ik zachtjes tegen hem en ik hoor de andere jongens grinniken. "nou! lach me niet uit, ik heb dat gevoel nog nooit gehad oke!" zeg ik boos en ga op de grond liggen.

ik sluit mijn ogen en open ze na een tijdje om mijn mobiel voor muziek te pakken, als ik ineens Zayn boven me zie hangen. ik schrik en duw Zayn van me af, als het tot me doordringt kijk ik bezorgd naar Zayn. "sorry, ik schrok" zeg ik en bijt weer op mijn lip, Zayn kijkt me aan en glimlacht even "jij hebt veel kracht in je armen zeg" zegt hij en gaat staan. Zayn pakt mijn hand om op te staan en ik glimlach naar hem als ik weer die tinteling krijg.

samen gaan Zayn en ik op het bed zitten en ik kijk even naar de kast, waar ik nog niet eens in had gekeken. ik ga staan en loop naar de kast toe, ik open de kast en zie dat er een lamp in zit! "jongens, we hebben een lamp" zeg ik en pak de lamp. ik doe de lamp in het stopcontact en doe hem aan, de kamer word meteen met een gezellige sfeer verlicht. het is niet heel veel licht, maar het is beter dan het donkere.

ontvoerd (dutch 1D fanfiction)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu