Chaeyoung'tan
Annemin işi çıktığı için beni burada limitsiz kredi kartıyla bıraktı. Evet normal kızlar buna çok sevinip kartı sömürmeye başlar ama ben sadece okul için bir iki defter, kalem, bir kitap ve bir kazak alıp eve döndüm. Evde olmayı seviyordum yani yemek, internet, yatak daha ne isteyebilirim ki!
Odama çıkarken dün akşam aldığım noddle paketini hatırladım. Tamam yemek işi de hallolmuştu. Eşyalarımı odama bırakıp tuvalete koştum. Saçımı toplayıp, makyajımı sildim. Odama geri gelince hemen bilgisayarımı açtım ve babamı görüntülü aradım.
Babam arabadaydı yani konuşmamızın az süreceğinden emindim. Makyajımı sildiğim için beni başkasının görmesine izin veremezdim. Tam babam beni arkadaşına gösterecekken kapattım görüşmeyi. Sonrasında bir özür mesajı yazdım ve aklıma kahvaltıda aklıma gelen kurgum geldi. Hemen tumblr'i açtım bilgisayarımdan, yorumlara bakacakken birinin bana anonim olarak bir şey yazdığını gördüm. Genelde akşam cevaplardım ve bu yüzden takipçilerim sadece akşam aktif olduğumu düşünüp öğlen yazmıyorlardı. Sadece büyük bir kısmı değil hepsi böyleydi, her neyse işte.
vphotographerv ile tanışsan olmaz mı? en azından konuşun bence birbirinizi seveceksiniz, tarzlarınız neredeyse aynı.
--hm ne kaybederim ki? haklı olabilirsin, en azından mesaj atacağım.
Bana yazarken etiketlediği sayfaya girdim ve gönderilerini incelemeye başladım. Evet beğendiğimiz şeyler benzer olmalıydı ki benim hikayelerimin temasıyla, onun fotoğraflarını teması aynıydı!
Daha fazla beklemeden ona bir mesaj attım.
rosiepoise: selam! takipçim sana mesaj atmamı istedi, denemekten zarar gelmez değil mi?
Mesajı attıktan sonra gönderilerine bakmaya devam ettim. Bir tanesini gerçekten beğendiğimden kaydedip duvar kağıdım yaptım. Mesaj atmasını beklemedim ve takipçilerime yeni bir bölüm yazmaya başladım, bu bir final bölümüydü yani biraz kırgındım. Hikayenin bitmesini sağlayan beynime, bu beyne bu kararı verdiren herkese bir nebze kızgındım. Bölümün sonuna şöyle bir not bırakmayı unutmadım;
-Evet, karşılarınızda ilk kurgum ve final bölümü... İlk cesaretim edişimdi bu kitap. Her neyse daha çok duygusala bağlamayayım. Yeni bir kurgu kokusu var havada, fark ettiniz mi bilmem. Buralar bu kokuyla yanıp tutuşuyor! İyi okumalar size.
Kitabı tanımlayan birkaç kelimeyi etiket olarak yazdıktan sonra benden başka kimsenin kullanmadığı, hikayenin adı olan kelimeyi de yazdım. Aslında bu etiketi çok önceden kontrol ettiğimde sadece ben kullanıyordum, şimdi tekrar kontrol etmeliyim sanırsam. Baktığımda ise tamamen benim taze final yapmış hikayemin bölümleri çıkıyordu karşıma. Ama bir tanesi hariç, burada bir manzara vardı ve gerçekten çok güzeldi. Hatta hatta benim bugün yazdığım bölümde anlattığım yeri çekmişti. Uzun zamandır gitmediğim ama orada olunca özgür hissettiğim tepe idi burası.
Fotoğrafın sahibinin adını görünce afalladım, gelen bildirimi bile anlayamadım ama daha sonra kendime gelince bildirim çubuğunu açtım ve gelmiş mesaj daha yeni geçmiş şaşkınlığımı geri getirmişti. Fotoğrafın sahibiydi bu kişi.
vphotographerv: selam, bana da sürekli senden bahsediyorlardı. Hikayelerinle çektiğim fotoğraflar uyuşuyormuş falan filan.
evet bölüm sonu. açıklamak istediğim bir nokta var. iki taraftan herhangi birinin mesaj atmış olması jisoo sayesinde değil. jisoo hiçbir zaman birbirlerinin kullanıcı isimlerini söylemedi. tamamen takipçiler sayesinde/yüzünden. ne demek isterseniz. her neyse size bu saatte güzel bir hediye verdim mi bilmiyorum ama okuduğunuz için teşekkürler lav ya
