NEVROZ

8. Ay

Multimedya Fırat Soydere...

Derin derin nefesler alarak kendimi sakinleştirmeye ve düşünmeye çalışıyordum. Karşımda kendimin bir kopyası varken bu pekte başarılı olamıyordu malesef.
Sanki biri beni kopyala yapıştır yapıp sonra da Elçin'in üstünde biraz oynamıştı.
Alpay'ı şu an çok iyi anlıyordum çünkü bende kendimi görsem bende Elçin sanardım. Google deki fotoğraflarında da benzediğimizi fark etmiştim ama fiziğimize ve şu an fark ettiğim bazı vücut hatlarına varana kadar aynı olduğumuzu da düşünmemiştim.
Hayatım bir romansa kapağı kesinlikle Elçin'inkiyle aynıydı.
İçine gelirsekte sadece konuları değil yazılış stili bile farklıydı.
O kendine zarar verecek bir hayatı seçmişti. Bense tam tersi istikamete yürüyerek romanımın sayfalarını doldurmuştum.

Başımı tekrar aralık kapıya uzattım ve güzelliğini izlemekten alıkoyamadım kendimi.

Sol omzundan başlayıp sağ kol dirseğine kadar uzanan harika bir dövmesi vardı.
Bunu giydiği ful bel dekoltesi olan mini siyah elbiseden görmüştüm.
Ayaklarında da diz kapağına kadar uzanan siyah topuklu bir çizme vardı. Benden biraz daha zayıftı ama vücudu biraz daha kadınsıydı.
Makyaj olarakta sadece dudaklarında koyu bordo bir ruj vardı.
Elçinde dikkat ettiklerimden biri de buydu sürtük olmasına rağmen yüzüne ilginç makyajlar yapmak yerine sadece koyu tonlarda ruj ve oje kullanıyordu. Bunu google fotoğraflarında da görmüştüm.
Benimkinin uzunluğunda ve benimki gibi bakır sarısı saçları benimkinin aksine dalgalıydı. Belki de kendi bu hale getirmişti bilmiyorum ama çıkık elmacık kemikleriyle güzel bir bütünlük sağlamıştı.
Milletin birbirine düştüğü kadar vardı kadın. Çok güzeldi...
Ben hiç bu kadar süslenmediğim için ve tarzım biraz farklı olduğundan bu kadar güzel gözükmüyordum.

Daha fazla onu seyretmenin beni ele verebileceğini fark ederek araladığım kapıyı yavaşça kapattım ve aynı yavaşlıkta ve sessiz adımlarla çıkışa ilerledim.
Şu koca evde tektik ve ben Elçin'e güvenmiyordum. Beni şuracıkta öldürüp yerime geçebilirdi. Zira geçse bile Kutay dahil kimsenin anlamayacağından emindim. Kutay'a gidip aşkım bak dövme yaptırdım diyerek dövmesini yutturması ve biraz benim gibi giyinmesi yerime geçmesi için yeterliydi.
Bu düşünceyle tedirginlikle adımlarımı hızlandırdım ve evden çıktım.

Demin bin bir zorlukla çıktığım merdivenleri hızla inerken aklımda bir sürü soru dönüp duruyordu.

Peki bundan sonra ne olacaktı?

Elçin'in benden haberi var mıydı?

Alpay'ın evinde ne arıyordu?

Peşime düşecek miydi?

~~•~~

"Hoşgeldin? Neredeydin? Çıkışta seni aradım ama yoktun?" Diyerek daha mutfaktan bana seslenen Duygu'ya göz devirerek montumu askılığa astım ve mutfağa girdim.

"Çarşıda birkaç işim vardı onu hallettim." Diye mırıldanarak bakışlarımı buz dolabının üstündeki süslerin üzerinde gezdirdim.