25.Bölüm Bazı Sırlar

501 24 6
                                    

( Arkadaşlar Vote ve yorumlar çok olması gerçekten çok önemli her okuyan hesabı olan vote verip yorum yaparsa çok iyi olur çünkü vote ve yorum olmazsa sizin hikayeyi okumak istemediğinizi düşünüyorum ister istemez ve yazma isteği olmuyor.  Multi Mediada Batu-Beril var ve müzik var onu dinlemeyi unutmayın)

Gözlerimi bir elin elime vurmasıyla uyandım bunun kim olduğunu tahmin etmek o kadar zor değil tabikide Simge. 

" Ne güzel bi uyandırma şekli Simgecim "

" Hadi kalk kalk teyzemin bize bi sürprizi varmış"

Sürpriz kelimesini duyunca hemen kalktım.Sürprizlere bayılırdım heleki annemin sürprizlerine,çünkü annem sürpriz diyorsa çok güzel ve benim çok sevineceğim birşey olurdu.Annem az sayıda sürpriz var demiştir bana ama hepsi büyük ve güzel şeyler olmuştur mesela 7 yaşında mahalledeki herkesin bisikleti var benim yoktu ve ben her gün ağlıyordum gizlice diye bana bisiklet almıştı gizlice ve hadi sürprizimiz var sana diyerek aynı bu şekilde beni kaldırmışlardı babamla beraber -O zamanlar ayrılmamışlardı- 

Koşarak annemin yanına gittim ve takılmamaya özen gösterdim.

" Anne ne sürprizi"

" Otur bi Simgee kızım hadi sende gel " 

" Geldim Teyze " 

Heyecanla annemin karşısındaki koltuğa oturdum ve ayağımda ritim tutmaya başladım.Annem Simgeyide çağırıyosa kessinlikle çok güzel birşey olacaktı bu. 

" Kızlar biliyorsunuzki siz genç kızsınız onun için odalarınızı bence ayırmalıyız,fazladan bi odamız var zaten orda eşyada yok Simge için oraya yeni eşyalar aldım.Her ikinizede yeni yataklar aldım çiftkişilik.Dediğim gibi genç kızsınız bunun vakti gelmişti çoktan."

" Teyze ben size yük olmasaydım yeni eşyalara ne gerek vardı "

" Simge maddi durumumuz kötü değil biliyorsun,dedenden kalan miraslarımız şirketimiz var.İstersek çok güzel bir eve yerleşebiliriz,ama buranın Beril ve ben için çok özel olduğu için taşınmıyoruz onun için maddiyatı sorun etme."

" Tamam teşekkür ederim teyze "

Annemin dediği gibi burda çok anımız vardı doğduğumdan beri burdaydık annemde 16 yaşından beri bu evdeymiş,dedem annemle babam evlendiğinde annem burayı çok sevdiği için anneme bırakmış.Dedem babamıda çok severdi onların ayrılmasını hiç istemezdi ama annemle babam arasında çok fazla sorun vardı ben 10 yaşındayken ayrılmışlardı.

Her gün kavga ediyolardı hemde çok saçma nedenlere büyük kavgalar.Babam anneme hiç el kaldırmazdı dövmezdi sözlü kavgalar ederlerdi.Ama 10 yaşındaydım çok korkardım bağırışlardan odama gider kapıyı kilitler dolaba girerdim ertesi sabaha kadar orada uyumayı planlardım ama annemlerde odamın 1 tane daha anahtarı olduğu için açarlardı kapıyı ve beni yatağıma yatırırlardı.

Bu yüzden beni annemler çocuk psikoloğuna götürmüşlerdi.Onlarda sorunun aile kavgaları olduğunu ve çözmeleri gerektiğini söylemişlerdi.Onlara göre çözüm ayrılıktı ama bana göre eskisi gibi olmalarıydı.

Ben 11 yaşındayken tamamen boşanmışlardı.Tabi benim için hiç kolay olmamıştı hiç bir çocuk için kolay olmaz.Geceleri hep ağlayarak uyurdum,bir zaman sonra alışmıştım.

Sonra babam ben 14 yaşındayken başka bi kadın ile evlendi.O kadın ile oldukça mutluydu hemde çok mutluydu.Annemin ise içi buruktu.O düğüne gitmek zorunda kalmıştık annemle beraber.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 18, 2014 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

TekrarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin