Yassine & Soufiane

Yassine

Perspectief Yassine:

"Waar the fuck is deze boy." Mompelde ik tegen mezelf.

Het was al donker. Wachtend op Soufiane buiten in de kou, zie ik hem aanlopen met een lach op zijn gezicht.

"Waar was jij?" Zei ik geïrriteerd.

Hij begon te lachen, wat mij nog bozer maakte. Ik pakte hem vast bij zijn jas en duwde hem tegen de muur aan.

"Denk je ik praat tegen lucht? Ik vraag je iets. Waar was je? En waarom duurde het zo lang?" Zei ik boos.

"Rustig rustig." Zei hij met een grijns op zijn gezicht.
Ik liet hem los en keek hem vragend aan.

"Praat dan." Zei ik ongeduldig.

"Ik moest die Coke toch afbrengen bij die mensen, en ze deden moeilijk, maar kijk is wat ik heb."
En plots opende hij de zwarte sporttas die hij bij zich had met stapels papier erin.

Automatisch verscheen er een lach op me gezicht.

"Lekker dan broo!" Zei ik lachend.

"Hahahaha Jaa man. We zijn klaar voor vandaag. Yelleh nu naar huis." Zei Soufiane trots.

Onderweg samen met Soufiane, liepen we een hoek om en plots werd ik vastgepakt van alle kanten en werd er een zak over me hoofd heen gedaan. Ik kon niks meer zien.

"Raak hem niet aan!" Hoorde ik Soufiane woedend.

Ik wist niet wat er gebeurde. Ik hoorde flinke klappen en geschreeuw van Soufiane, die blijkbaar aan het vechten was.

Ik probeerde me los te rukken, maar wat ik ook deed, niks werkte.

De woede begon in me te koken.

Ik gaf een van de mannen een stoot met geluk om me los te rukken, maar niks van dat was me gelukt en kreeg een trap in me buik.

Machteloos stond ik daar op de hoop dat ik werd verlost..