Yassine & Soufiane, vertelt over 2 vrienden die leven in de zo bekende Maffiawereld. Ze leven een goed leventje met het snelle geld dat tot aan de wolken reikt, maar toch is het leven in gevaar en risico's toch lastig.
Als de 2 vrienden de kans kr...
Na de hele tijd te zitten draaien in me bed werd ik uiteindelijk wakker met Soumaya naast mij die als een roos lag te slapen. Ik tilde voorzichtig mijn deken weg en probeerde zo geruisloos mogelijk op te staan en liep vervolgens naar de badkamer.
Ohja, in dit huis kun je alles vinden wat je maar wilt. Een groot zwembad, keukeneiland, terras, kamers, behalve de badkamer. Daar is er helaas maar één van waar we het dus ook met ze alle mee moeten gaan doen. Hiervoor was dat geen probleem, maar sinds er twee jongens waarvan ik nog steeds geen duidelijk beeld van heb, bij ons zijn komen intrekken, zullen we nog eens zien hoe dat gaat.
Ik deed me dagelijkse ochtendroutine en trok een Marokkaanse huisjurk aan. Ik verzorgde me krullen goed door eerst me haren wat nat te spuiten met een.. *Zit na te denken* Ja hoe noem je dat ding. Jullie weten wel zo een pssht,pssht ding. Ik spuiten me haren daarmee nat en verzorgde het met wat haarproducten. Ik smeerde een goeie ochtend créme op die zorgde voor een mooie natuurlijke glow en effect op me gezicht.
Ik keek in de spiegel en al zeg ik het zelf, damn your girl is looking hella fine😏.
Ik liep vervolgens naar beneden en liep daarna de keuken in en keek om me heen.
"Hoke, wat zal ik vandaag op tafel zetten voor iedereen als ontbijt.." zei ik met een zucht.
Ik keek naar buiten naar het terras. Het was mooi weer. Niet te warm en ook niet te koud. Ik liep ernaar toe en er brieste een heerlijk briesje door me haren heen.
Ik staarde naar de tafel met stoelen die naast de zwembad lag. Plotseling brandde er een lampje in me hoofd. Ik begon spontaan heel blij heen en weer te rennen en spullen te pakken.
"OMG! We gaan buiten ontbijten! Ik ga een zulk lekkere ontbijt maken. Ik ga de tafel mooi dekken en.." vrolijk begon ik alles al als een plaatje in me hoofd voor te beelden met hoe ik het wou.
Het is maar dat ik met de goeie been uit bed ben gestapt mensen en dat ik in een goed humeurtje zit. Anders had je me nu echt op de bank gezien met een zak chips als ontbijt om 6:00 s' ochtends en haren die alle kanten op vliegen en een outfit die al helemaal nergens op slaat.
Ik dekte de tafel met een mooie witte kleed en vulde de tafel met borden voor iedereen en croissantjes, jeu dérange, omeletjes die ik had gebakken met Nutella erop en alles wat je maar zou kunnen wensen haalde ik uit de kast vandaan.
Ik legde nog snel als versiering en finish in top twee kaarsen neer op tafel en stak die aan met een aansteker. Er heerste een onrustige wind en toen gingen ze uit.
Ik probeerde ze daarna weer aan te steken, maar het lukte maar niet.
"Oeff.." zei ik geïrriteerd.
Plotseling hoorde ik iemand achter me rug grinniken. Ik keek achterom en het was Yassine😑.
Ik keek hem aan en hij begon keihard te lachen.
"Mag ik ook lachen?" Zei ik chagrijnig.
Ik focuste me weer op de kaarsen en probeerde ze nogmaals aan te steken en het me nog steeds niet lukte en vooral nu Yassine er is, zijn aanwezigheid doet iets heel raars met mij.
Ik voelde hem langs mij via achteren dichterbij komen.
Hij wendde zich 1 cm met zijn gezicht van mijn oor af.
"Moet ik je helpen?" Zei hij met zo een zware aantrekkelijke stem.
Er gingen rillingen door me lichaam en ik kreeg kippenvel van zijn stem.
"Ja nu je het zegt. Het zou fijn zijn als je weg zou gaan, want het lukt niet en vooral niet met jou in me buurt!" Zei ik en beet op me tong.
Shit! Waarom zei ik dat. Nu denkt hij dat hij me nerveus maakt. Dat is ook zo, maar.. dat mag hij natuurlijk niet weten!
Hij verliet een kleine lach. Je weet wel zo een duivelse, maar toch weer niet en aantrekkelijke en.. ACH! Ik haat mezelf😭..
"Kom ik help je." Zei hij en deed zijn armen over de mijne over om bij de kaarsen te komen en nam de aansteker over.
"Kommer je handen over de mijne." Zei hij en ik deed wat hij zei.
Na een keer knipperen waren de kaarsen weer aan.
"Als je elke dag een jointje rookt, leer je dit makkelijk kunnen." Zei hij en verpestte het moment.
Ik draaide me om en duwde hem zachtjes 3 cm van me af en keek hem geschrokken aan.
"Wat?" Zei hij lachend met het geweten waarom ik zo keek.
"Dus je rookt?" Zei ik stomverbaasd.
"Hahaha, was maar grapje eh zine inou." Zei hij en pakte me vast bij me middel en drukte me tegen me aan.
O mijn God. Wat deze jongen met mij doet he. Me hersenen stoppen met werken als hij met me praat, aanraakt, aankijkt of überhaupt in me buurt is. Hij ruikt ook zo lekker..😭
"*kuch *kuch" hoorde we plotseling.
Ik duwde Yassine snel van me af en draaide me om.
Het waren Soumaya en Soufiane die bij de deur stonden.
Hoke, akward! Soumaya keek me met een blik aan. En ik wist wat die blik betekende. Het was een vieze blik die ze altijd gooit als ze denkt dat ik verliefd ben, gewoon deze: "😏". En ik ben niet eens verliefd dus.. Okay, Okay! Misschien, Misschien. Ik weet het nog niet. Ik moet hem nog beter leren kennen.
Ze kwamen onze kant op lopen en iedereen nam plaats.
"Zo-zo, mag wel vaker gebeuren hoor dit." Zei Yassine dom alsof hij hier net pas kwam aanlopen😑.
"Ewa wat deden jullie net." Zei Soufiane en keek yassine aan en gaf hem een knipoog en een stomp op zijn schouder. Yassine begon vervolgens te lachen en ze communiceerde met elkaar op een hele rare manier, mannen😒.
"Maak het niet ongemakkelijker voor hun dan dat het al is Soufiane." Zei Soumaya vervolgens en keek me weer met die blik aan.
Soumaya en ik keken elkaar aan voor 5 sec en begonnen spontaan te lachen. Jongens kunnen hun eigen manier van communiceren hebben, maar wij meisjes ook hoor☺️! We hoeven elkaar alleen maar aan te kijken en we weten al wat we bedoelen.
Met ze allen aan tafel kletsen we over alles en nog wat en aten we gezellig alsof we elkaar eeuwen kenden..
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
(Een foto van hoe Yassine, Yasmine tegen zich aan drukte.)
- LET OP! Ik ben er zojuist achtergekomen dat ik een deel was vergeten te publiceren na het hoofdstuk "Uitleg." Het concept stond opgeslagen en ik dacht dat hij was gepubliceerd maar dat was niet zo. Jullie kunnen hem nu lezen het hoofdstuk heet "The night" en hoorde na "uitleg" te komen.
