Yassine & Soufiane

Someone, help me?

Perspectief Soufiane:

Aangekomen op de afgesproken plek, zag ik in de verte de zware mannen aankomen lopen.

Hoe zielig het ook klinkt, maar er ging een beangstigende gevoel door me heen. Je weet nooit wat hun volgende stap is, ze kunnen je zo neerschieten en dan is het over en klaar.
De stilte van de donkere nacht werd onderbroken door een zware stem.
"Heb je het bij je?" Zei een van hen
"Zeker, zeker." Antwoordde ik terug.
Ik hield de zak coke uit de binnenkant van me jas vandaan en overhandigde het aan hun. Ze namen het aan en begonnen te smoezen en elkaar aan te kijken.
"Lekker man. Hier pak aan." Zei een van hen en gooide een zwarte sporttas voor zich en liepen vervolgens weg.
Ik nam het aan en opende het om te kijken wat er in zat. Er zat natuurlijk maar 1 ding in. En dat waren dikke zware stapels geld.
Ik keek op me horloge en zag dat het al laat begon te worden. Ik liep weer terug naar de plek waar Yassine op me zou wachten.
Na een paar minuten lopen in de sterke kou, zag ik Yassine ijsberen. Je weet wel, de hele tijd heen en weer lopen als Shi ijsbeer.
Doordat ik besefte hoeveel geld er in die zak zat, verscheen er een klein glimlachje op me gezicht.
"Waar was jij?" Zei hij geïrriteerd.
Ik begon te lachen, hij besefte niet dat ik een sporttas in me hand vasthield.
Plots pakte hij me greep en duwde hij me tegen de muur aan.
"Denk je ik praat tegen lucht? Ik vraag je iets. Waar was je? En waarom duurde het zo lang?" Zei hij boos.
"Rustig rustig." Zei ik met een lach op me gezicht.
Hij liet me los en keek me vragend aan.
"Ik moest die Coke toch afbrengen bij die mensen, en ze deden moeilijk, maar kijk is wat ik heb." 
Ik opende de sporttas met de stapels geld erin en automatisch verscheen er een glimlach op zijn gezicht.
"Lekker dan Broo!" Zei hij lachend.
"Hahahaha Jaa man. We zijn klaar voor vandaag. Yellah nu naar huis." Zei ik trots.
Onderweg samen met Yassine, liepen we een hoek om en plotseling werd Yassine vastgepakt van alle kanten door jongens met bivakmutsen en werd er een zak om zijn hoofd heen gedaan. "Raak hem niet aan!" Schreeuwde ik.
Gelijk sprong de woede in me naar binnen en probeerde ik er alles aan te doen om ze van hem weg te houden. Niemand raakt mijn broertje aan. Niemand. We belandde in een gevecht.
Ik zag dat Yassine zich nog probeerde te verzetten.
Ik gaf de jongens met bivakmutsen waarvan ik een paar van mij leeftijd schatte een paar rake stoten, maarJa met zijn 3en tegen 1, dat gaat hem niet worden. Maar toch ik gaf niet op, ik werd op de grond geduwd en hij pakte me vast bij mijn keel. Er werd een zak over me hoofd heen gedaan en zag niks meer.
Ik probeerde alles te doen wat ik kon, maar wanneer iemand je bij je keel vast pakt gaat dat een beetje moeilijk. Beetje bij beetje begon ik mijn ademhaling te verliezen, en begonnen mijn hartkloppingen sneller te gaan..

Wat nu? Was dit dan het einde voor Yassine en Soufiane? Zal Yassine of Soufiane toch het geluk hebben om zich los te rukken van deze Zware gasten of zal iemand hun komen redden? Je ziet het in de volgende deel..