One last time

CHAPTER 5

CASSIE MONTE ALEGRE

I saw him. Sa wakas nakita ko din siya, Masaya akong nakita ko siya ulit pero ang sakit na pinag sisihan niyang nagkita kami.

Bakit ka nandito?
Bakit ka pa bumalik?
Bakit nagpakita kapa?
Hindi kana lang sa bumalik.

Sobrang sakit ma marinig mula sakaniya ang mga salitang yan. Ramdam na ramdam ko ang ang sakit na dinulot ko sakaniya. Sobra ko siyang nasaktan ang mga mata niya puno ng galit at sakit halatang ayaw niya akong makita. I missed him so much!

Magaling na ako sa sakit kong lukemia. Pag dating ko sa America ay nasa stage 2 na ganon kabilis kumalat ang lukemia ko. Pero dahil magagaling ang doctor doon ay naagapan nila more than 3 years akong nag under go ng gamutan ko sa America and nag tagumpay naman at bumalik na ako sa Pilipinas para balikan ang iniwan ko dito pero napabilis ang pagkakataon. Ang tadhana talaga ang gumagawa ng paraan para magkita kami agad at ang pagkikita namin yon ay masyadong masakit it's okay kasalanan ko naman kung bakit ganon siya sakin. I understand him hindi ko siya masisisi.
Umpisa pa lang to, Pero masakit na. Kakayanin ko basta matanggap niya lang ako ulit.

Napag isipan kong pumunta sa kompanya niya para dalawin siya. Gusto ko siyang kamustahin wala na akong pakialam kung magalit man siya atlist sinubukan kong puntahan siya.

Nagdrive ako papunta Company nila.

"Where is the CEO's Office miss?" Tanong ko.

"Do you have an appointment ma'am?" Tanong sakin ng emplayado.

"I dont have an appointment but im his closed friend can i go?" saad ko sakaniya.

"wait ma'am i just call his secretary para malaman natin kung andon si sir Walker" Saad ng empleyado. Tumango tango ako, at nag salita siya.

"You may go ma'am 4th floor turn left makikita niyo nampo yung Office ni Mr walker" Saad niya sakin. Nagpasalamat ako saka pinuntahan ang sinabi niyang direction.

Kumatok ako sa pintuan kinakabahan ako.

"Come in" saad ng nasa loob. Boses ni red yon.

Dahan dahan kong pinihit ang door knob. Pumasok ako sa loob at tumingin sakin ng walang emosyon si Red.
Yung emosyon na parang hindi ako kilala.

"what do you need?" Tanong niya sakin na hindi man lang ako magawang tignan at naka focus lang siya sa kaniyang laptop.

"ahm. I just want to say how are you now?" Saad kong patanong. Hindi ko alam kung paano ko sisimula ang sasabihin ko hindi ko alam kung saan ko ba dapat umpisahan ang paguusap namin. Nahihiya ako sa nagawa ko sakaniya.

"Im fine." Yun lang ang saad niya. Ang tagal ng death air sa atmosphere nin sa office niya.
Ano pa ba ang dapat kong sabihin?

"Bakit ka nandito? Bigla kang nawala." saad niya sakin.

"ahm. Ano kase, Pumunta ako dito para bumalik lang." pagpapalusot ko pero ang totoo bumalik ako dito para sakaniya.

"Ganon. Di kapa ba aalis?" saad niya sakin. Wala pa ding emosyon niyang saad.

"ha? may gagawin ka ba?" saad ko sakaniya.

"wala. Ayoko na kasi mag pa istorbo. Lalo na sa hindi naman mahalaga" Saad niya sakin. That word heats me so hard.

Magsasalita na sana ako ng bigla siyang nag salita ulit.

"oh baka naman sinisigurado mong naka MOVE ON na ako.
Okay i will be honest to you lady. Naka move on na ako, at matagal na kitang pinatay sa isip ko. Kaya nga nag tataka ako kung bakit kapa bumalik." saad niya sakin. Hindi ako nakapag salita, Tumayo siya ay iniwanan akong nagiisa sa office niya.

_____