The return of the wife. [UNDER REVISION]

Chapter 9

Selene

NANG magising ako kinabukasan ay para akong sinagasaan ng isang truck! Ang leeg ko ay nangangalay at ang aking mga binti't braso ay parang inipit hanggang sa maubos na ang dugo ko. I immediately opened my eyes, feeling uncomfortable and looked around. Suddenly, memories of last night came flooding down memory lane.

Dito nga pala ako natulog sa guest room at ang dahilan kung bakit ako nahihirapan ngayon ay dahil ang buwisit na si Apollo ay nakayakap sa'kin na para bang mawawala ako! How the fuck did he get in here!? Right... of course he had some spare keys, stupid Selene!

"Gising Apollo!" I grunted at pilit siyang itinutulak ngunit ang damuho ay tulog na tulog, "Ano ba!"

"Hmmm..." he huskily grunted and just buried his face on the side of my neck.

Damn it! Sa sobrang inis ko ay buong lakas ko siyang itinulak. Marahil dahil ay bagong gising, mabilis itong nahulog sa sahig. I heard his grunts ngunit walang pakialam akong tumayo lamang at hindi siya pinansin.

"Good morning to you too my lovely wife." Naghalo ang sarkasmo at hirap sa kaniyang boses.

At nang tapunan ko siya ng tingin ay hinihimas niya pa ang kaniyang balakang ngunit hindi ko siya pinansin at dumiresto na lamang sa kalapit na closet at kumuha ng iilang damit dahil lahat naman ng ibang necessities ay nasa banyo na. Paano ba ako makakaalis rito? Fuck it! I need an alibi.

"Papasok ako sa trabaho." Malamig kong saad sa kaniya.

"Ihahatid kita—"

"No need. Kaya ko na." mariin kong sagot sa kaniya bago tuluyan ng pumasok sa banyo para maligo.

Napabuntong hininga na lamang ako nang sa kalagitnaan ng pagligo ko ay napansin ko kaagad ang nawawalang diamond ring sa aking ring finger and I believe hindi na kailangan pang hulaan kung sino ang kumuha nito. I frustratedly clasped my hair and sighed, bakit ba ako narito sa posisyong ito? Mas nahihirapan na nga akong magtago noon, lalo na ngayon na literal na isang pintuan na lamang ang layo namin sa isa't-isa.

Nang matapos ay mabilis akong nagbihis at nagblow-dry ng aking buhok, bago lumabas na ng banyo kung saan natagpuan ko kaagad si Apollo na bihis na bihis na, he looked like a model in his Dolce & Gabbana suit, while leaning on the wall beside the door, fixing his cufflinks.

"Good morning wife." malaki ang ngiti sa kanyang mapupulang labi nang mapansin ang presensya ko.

Pagod naman akong lumapit sa kaniya at inilahad ang aking palad sa kaniyang harap, "Give it back." Mariin kong sagot.

His expression changed, indikasyon na alam niya kung ano ang tinutukoy ko, but he just smiled it all away which pissed me more, "You made me miss mornings like this wife." He said na parang hindi narinig ang sinabi ko.

I stared at him coldly, ayokong mag-assume siya na okay na kami, at walang lamat ang pinagsamahan namin noon. I don't want him to think that forgiveness is easily given especially to a Montreal like him. He's too proud and arrogant to acknowledge his mistakes huh?

Nang hindi ko siya sagutin ay pagod siyang bumuntong hininga, "What are you looking for?" He coldly asked.

"You know exactly what I'm looking for." Mariin kong sagot sa kaniya.

Kaagad naman na tumabang ang ekspresyon ng kaniyang mukha, "I took it off your ring finger last night when you fell asleep. Who gave it to you?" tila may intensidad niyang tanong.

I rolled my eyes nang mapansin ang pagpipigil niya ng galit. This asshole thinks he's good at hiding what he feels huh? Huwag na tayong mag-plastikan Montreal! If you want to go ballistic on me then do it, hindi na'ko natatakot sa'yo.