"Eğer olur ya, olması imkansız da; hani olacağı tutar. Gökyüzünden papatyalar yağarsa, bu senin yüzünden olmalı. İşte o an; zamanı durdurarak ölümlüyü ölümsüzleştirmeyi unutma."
Oyun Bitti Serisinin 2 & 3. Kitabı.
OYUN BİTTİ 2014 - 2017
Oyun Bitti Serisinin 2.Kitabı'dır. İlk kitabı okumadan başlamanız, hikayedeki olayları kavrayamamanıza sebep olur. İlk kitabı okumamak, bu hikayeyi boşa okumak demektir.
2.Kitap tanıtım videosunu izlemeyi unutmayın.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
- - -
Fırtınanın çıkardığı uğultu İstanbul sokaklarını esir almış, kış günleri olası daha ayaz havaları hedeflemişçesine ilikleri donduruyordu. Gün batımı, görüş alanların dışında, bulutların ardına gizlenmiş, akşamın olmasına dakikalar vardı. Yine de sis tüm benliğiyle kasvetinden ödün vermeyerek, görünümünü şehre sunuyordu.
Yerdeki karları ezen bordo, deri çizmeleri, dizlerinin hemen altında bitiyordu. Siyah kaşe montunun yaka bitiminde, bordo atkısı kışın soğuğuna zırh gibi gardını almış, boynunu koruyordu. Beresinin altına gizlenmiş kahverengiden kızıla kaçan saçlarının bir tutamı alnına düşerek, soğuktan buz tutmuştu. Bordo deri çantasının askıları omuzlarından sırtına doğru ulaşıyordu. Kadife bordo eldivenleri, tüm zarafetiyle uyumunu tamamlarken, elinde tuttuğu romanı; yeşil gözlerini ve berrak bakışlarını esir almıştı. Hem karın üzerinde düşmeden dengesini sağlıyor, hem de kitap okumayı başarıyordu.
Minik burnu soğuktan donmuş, adeta kıpkırmızı kesilmişti. Romanı hafifçe biraz daha yukarı kaldırarak fırtınaya karşı gardını aldı. Kitap, gizlenmesi için iyi bir araç görevini gösteriyordu.
Evet, aynı zamanda birini takip edecek kadar başarılıydı da. Konu Alp Derin ise, tüm beceriksizliği, sakarlığı devasa bir yeteneğe ve özgüvene dönüşüyordu.
Takip ettiği adımlar sağ sokağa saptı ve görüş alanından sıyrılıverdi. O sırada, köşede adeta titreyen bir köpek yavrusu gördü. Geçenlerde okuduğu bir kitaptan, alıntı zihnine düştü.
"Sadece insanlara değil, bütün mahlukata merhametli olmak gerekir."
Köpeği kucağına alarak, duvar kenarına taşıdı. Çantasında üzerine örtebileceği, herhangi bir şeyi olup olmadığını düşündü. Yoktu. Alt caddede battaniye bulunan bir dükkanın yanından geçtiğini hatırladığında, adımları aksi istikamete dönerek dükkanın yolunu tuttu.
Battaniyenin fiyatını sordu, cebinden para çıkarttı ve dükkanın sahibi olduğunu düşündüğü orta yaşlı amcaya uzattı. Köpeği bıraktığı sokağa dek seri adımlarla yürüdü. Hemen solda bulunan bahçeli ve korunaklı tek katlı evin gözlerine takıldı. Bahçeden içeri girdi. Buzlanmaya karşı beş merdiveni oldukça dikkatli çıktı ve zili çaldı.
İzin isteyerek, köpeği bahçenin köşesine koyabilirdi. Böylelikle sevimli hayvan yakıcı kış soğuğundan korunarak yaşamı, yahut sağlığı koruyabilirdi.
