ABIE's POV (A/N; nilagyan ko na ng POV? hahaha surprise!)
nandito ako sa kwarto ngayon, sabado
BORING!!!! malapit na nga din pala ang pasukan! malapit na! pero NGA NGA pa rin ako! wala pa din kaming progress ganon? hindi man lang niya ako nakilala... haiiiiiiiiiii
IF NOTHING WILL HAPPEN TOMORROW!!! magcoconfess na ko sakanya!
happen? wala naman talaga so magcoconfess ako... imposible yun kasi nagsisimba lang naman ako, wala naman akong sinalihang ministry sa simbahan ee....
tsaka for sure naman na wala lang sakanya yun, hindi naman yun big deal sa kanya.. kasi sino ba naman ako? ordinary parishioner na nainlove sa isang seminaristang tulad niya! tsaka alam ko din namang irereject at balewala lang sakanya kung umamin ako at hindi din naman niya yun iisipin...
so what diba? hindi naman ako nag eexpect ng something...hindi ko din ineexpect na susuklian niya ang lahat ng pagmamahal na binigay ko sakanya since nga magpapari siya at seryoso siya sa pagigigng seminarista niya... ang gusto ko lang malaman niya that's it! hindi ako nageexpect ng attention or kung ano ano pa!
paalis na din kasi siya ee, kasi syempre malapit na din ang pasukan... edi syempre malapit na din siyang bumalik sa loob.. sa seminaryo para ituloy na ang Theology niya! so at least before man lang siyang umalis malaman niya na may isang tulad ko ang nainlove sa kanya...
(imagine/illusion/delusion)
next sunday na 'to huh! after ng mass... pumunta agad ako sa harap kung saan nandoon sila Father, altar servers... at siya
"Bro. Daniel!" tense na tense pa ko
lumngon siya at "Yes?" mahinang pagkakasabi niya
"Brother Daniel Flores! ayoko ng magpadalos dalos pa! didiretsuhin na kita! Hindi po ako nag eexpect ng something... ang gusto ko lang po malaman niyo at hindi din ako nageexpect na maging big deal 'to sa inyo ang importante lang nasabi ko before ka pumasok ng ulit ng seminaryo.." huminga ako ng malalim, may sasabihin sana siya pero nagsalita agad ako "I love you! mahal kita Brother, wala sa isip ko ang love love na yan since puro studies lang ang laman ng isip ko sa buong buhay ko pero ewan ko kung bakit na in love ako sa inyo... ikaw ang first love ko! ikaw po.." umiyak na daw ako... then "Sorry kung hindi romantic huh! wala nga kong alam pagdating sa mga ganito ee..." and for the last time "I LOVE YOU!"
(end of imagine/illusion/delusion)
(back to reality)
haynako! iiyak ako? sure ba ako? kaya ko bang umiyak? ee ang studies nga na priority ko hindi ko maiyakan ee! eto pa kaya?! hayyyyyy parang nagdadalawang isip tuloy ako kung mahal ko nga ba talaga siya? or infatuation lang 'to? or.. or crush lang? tsaka kung love man 'to.. siguro sadyang wala lang talaga kong alam pag dating sa romantic love love since puro studies lang nasa isip ko ee!
tuk tuk (katok yan guys! katok!) (katok ni mama, malamang! sino pa ba?)
"Abigail!!! bilisan mo, nandito sila Father sa labas! maayos ba yung itsura mo?" sabi ni mam amula sa labas
ano daw? Abigail? ui ngayon lang ulit ako tinawag ni mama sa name ko ahh! tama ba yung narinig ko? sila Father? bakit? anong ginagawa nila dito!???
"Sila Father ma? bakit po!?" tanong ko pa ulit kay mama
"OO NGA! ang kulit! lumabas ka na dito ano ba! nakakahiya kanila Father!" dali dali akong tumayo at--------
BINABASA MO ANG
She's Stalking The Seminarian
Teen FictionAng hirap na ngang magmahal sa mga tulad nila... mas pahirapan ka pa ng pagiging ONE SIDED mo! so... This is my LIFE STORY and YES... Life Story! Not Love Story... ONE SIDED nga diba! Hindi sa Bitter huh... ayokong mag assume na LOVE STORY namin 't...