Bad Girl Made Worse - ON HOLD

This is going to be interesting.

Kyzer‘s POV

This situation can‘t get any more worse!

Dahil bago palang ang bahay nina Dad at ng asawa nya, 2 kwarto palang ang may kama at aircon. Yung isa ay para sa kanila, at yung isa ay ang tutulugan namin ni Z.

Bakit ba kase kami sinama dito e wala din kaming matutuluyan!? Tss. Kung sanang di ako pinilit ni mama e!

Gulong gulo na ba kayo sa mga nangyayare?

Osige. Isu-summarize ko.

Nung grade 1 ako, naging kaklase ko sina Z at Chase. Close na close kame hanggang sa puntong napilit namin ang mga parents namin na lumipat pa ng bahay para lang lagi kaming magkakasama.

Our friendship was... Awesome, I guess?

We were there for each other. Nung... Itinanggi ni Dad ni Chase na anak niya si Chase para hindi madumihan ang pangalan niya, nung namatay ang daddy na Z, at nung... naghiwalay sina mama at papa.

Through the years, expect ko na na mahuhulog ako kay Chase.

Una, dahil matagal ko na siyang kilala. Pangalawa, dahil… tanggap nya ako. E kase, nerd ako, laging oily yung mukha, di maayos pumorma. At pangatlo, dahil siya ay si Jazzmer Chase Madrigal.

Kaya naman nung grade school graduation namen, nag pa pogi ako.

Nabigla nga ako dahil di ako nakilala mga kaklase namen dahil pumogi daw ako.

Tuwang tuwa ako sa mga sinasabi nila sa akin. Dahil din doon, lumakas ang self confidence ko.

Pero parang gumuho naman ang mundo ko nang lumapit ako sa kanila ni Z na nag uusap. Alam mo anong sabi ni Chase?

"Huh? Hindi noh! Di ko type yung si Kent. Asa! Hahaha"

Alam nyo bang ang sakit nun? Pero binalewala ko nalang.

After a week, umamin parin ako. Nagbabaka sakaling... may chance ako.

Nung una nga...natawa pa siya. Pero nung narealize nyang seryoso ako,

"Sorry Kent. Pero kapatid lang ang turing ko sayo..."

Nung mga panahong yon , hiniling ko na sana friend zone nalang. Wala e. Brother zoned na ako.

Nung bakasyong iyon, lagi na akong mag isa. Minsan, si Z ang kasama ko. Pero madalas, nagpapasama daw sa kanya si Chase. Hindi ako sumasama sa lakad nila dahil medyo awkward.

Alam nyo ba na never nakilala ni Z at Chase ang dad ko?

Alam nyo din ba na kaya kami lumipat ni Mama sa Pinas ay para di ako mahanap ni Papa?

Pinalitan din ang last name ko sa tulong ng lola ko na isang business tycoon sa Pinas.

Naging masaya ang buhay ko dito. Pero nag iba na ako e. Naging laruan ko na ang mga babae. Parang yun yung naging epekto sa akin nung sakit. Ewan ba kung bakit sobra sobra akong nasaktan. Siguro ay dahil nag expect ako na baka sakaling may chance. Na baka pwede kami. Pero... wala e.

Nagkaroon ako ng mga kaibigan. Sina Lance, Ivan, Jef, Trina, Sofia, Eris, Trish, at Trix.

Pero never nilang napantayan yung kung ano kami nina Z at Chase.

Isang beses, nag online ako. At ito  ang nakita ko sa Faceboook.

Picture ni Z at Chase. Nakahalik sa pisngi ni Chase si Zach with the caption.

"Me and my best friend"

Sa nangyaring iyon, naramdaman kong baka di na din namin kailangan ang isa't isa. Pero one thing didn't change. Actually it can't be changed. Si Chase ang first love ko. Kaya nga may pic parin siya sa wallet ko.

Although, hindi ko alam na magkapatid si Chase at si Jef.

So ayun.. Through the years, hindi na ako yung tahimik. Ako na yung maloko.

Sabi nga nila, pain changes people.

But who would‘ve thought that everything will all come back? All the pain, memories, and... the feeling?

-------------------------------------------------

Sorry po talagaaaa. Ito lang ang kinaya T.T next chapter talaga may sagutan na. Pramis. Ge bye muna. Gagawin ko na ang mga requurements xD