Συγγνώμη...L.T. Bestie Awards#2018 [B2K18WP] (ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΈΝΗ)

21

~Louis~

"Loui τι επαθες?"

"Τι λέει το γράμμα?"

Καθισα κάτω και ένιωσα τα δάκρυα να ανεβαίνουν στα μάτια μου.

"Loui! Τι λέει η Αννα?"

Κουνησα το κεφάλι μου και τους έδειξα το γράμμα.

Προσπάθησα να μιλήσω αλλά δεν έβγαινε φωνή από μέσα μου.

Μόνο δάκρυα.

Σηκωθηκα και σιωπηλα έφυγα.

Θέλω να πάω κάπου μόνος μου.

Πλησιασα στην πηγή όπου είχα συναντήσει τον Niall και καθισα στο γρασίδι.

Ένα δάκρυ κύλησε στο μάγουλο μου και μετά άλλο ένα.Άρχισα να κλαίω με λυγμους.

"Γιατι Θεέ μου γιατί?"

Πέρασα το χέρι μου μέσα από τα κάστανα μαλλιά μου και έπειτα σκουπισα τα μάτια μου.

Πήρα μια πέτρα στο χέρι μου και την πέταξα με όλη μου την δύναμη.
Θυμός είχε αρχίσει να με καταβάλει...

Όχι όμως με εκείνη.

Με εμένα.

Εγώ την άφησα. Εγώ. Ήξερα ότι κινδυνευε και δεν έκανα τίποτα. Έμεινε έγκυος από εμένα,πληγωθηκε από εμένα...Εγώ την έχω καταστρέψει. Τις έχω καταστρέψει την ζωη...
Πώς θα την αντικρισω στα μάτια ξανά;
Πώς, όταν ξέρω ότι οι γονείς της είναι νεκροί.
Όταν η αδερφή της,Ελιζα πέθανε στα χέρια μου;
Όταν το παιδί της,το παιδί μας χαθηκε....

Τα δάκρυα πολλαπλασιαστηκαν.

"Τα έχω κάνει όλα σκατα..."

Πλησιασα στον πρόχειρο τάφο της Ελιζας που είχα φτιάξει με τον Liam και τον Harry.

Έπρεπε να τα πω κάπου.

Αλλά δεν ήθελα στον Liam ή στον Harry. Αυτοί απλά θα με παρηγορουσαν. Όχι. Ήθελα να μιλήσω αλλά δεν ήξερα σε ποιον.

"Ελιζα συγγνώμη."

Πηρα μια βαθιά ανάσα και ξεκίνησα

"Μου έστειλε γράμμα η αδερφή σου. Είχε απαίσια νέα. Μου είπε ότι της λείπω...Και εμένα μου λείπει. Μου είπε για τους Γερμανούς που σας έπιασαν και για εσένα πόσο ανυσηχει. Πώς θα της πω ότι δεν ζείτε πια?
Δεν θα το αντέξει μου το είπε.
Και αυτό που με αποτελειωσε...
Το μωρό...Η Αννα απεβαλλε."

Δακρυα άρχισαν να τρέχουν ξανά.

Ένα χέρι ακουμπησει τον ώμο μου.

Γύρισα το κεφάλι μου και είδα το τελευταίο άτομο που περίμενα να δω.

Niall.

"Είσαι καλα?"

Ρώτησε στα  αγγλικά.

Και τώρα τι λέμε στον εχθρο?

"Ευχαριστω."

Με κοίταξε περίεργα.

Του έκανα νόημα να κάτσει δίπλα μου και του τα είπα όλα.

***

Κοιτάζε τον τάφο της Ελιζας και δεν έβγαζε αχνα.

Μπορεί βέβαια και να μην καταλαβε τίποτα έτσι όπως του τα είπα.

Γύρισε και με κοίταξε με τα γαλανα του μάτια.

"Πήγαινε βρες την"

Άκουσα καλα?

"Δεν μπορώ να αφήσω την μάχη πίσω. Θα θεωρηθω λυποτακτης"

"Είναι Εβραία. Κινδυνεύει. Πήγαινε βρες την. Αν όντως την αγαπάς όπως λες και έχει περάσει και όλα αυτά θα σε χρειάζεται"

Έμεινα αμιλητος και απλά τον κοίταξα.

"Τι με κοιτάς τραβά και ετοίμασε κανα δύο πράγματα να έχεις και το βράδυ φεύγουμε!"

"Φεύγουμε?!"

"Θα σε περάσω κρυφα μέχρι ένα σημείο και μετά θα επιστρέψω πισω"

"Δεν θα με καρφωσεις?"

Αναστεναξε.

"Louis στο ειπα και την προηγούμενη φορά. Δεν είμαστε όλοι οι Γερμανοί ίδιοι. Όχι δεν θα σε καρφωσω. Θα σε βοηθήσω μέχρι ένα σημείο"

"Ε-Ευχαριστω."

Γέλασε και σηκωθηκε όρθιος.

"Απόψε το βράδυ τα μεσάνυχτα θα σε συναντησω εδώ,και θα σε πάω μέχρι ένα σημείο"

"Ευχαριστω"

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Hey!

Τι μου κάνετε?

Τι καλός ο Nialler😍😍

Πώς σας φανηκε?

Η ιστορία αυτή φτάνει στο τέλος
της😢 ❤

Αυτά ελπίζω να σας αρέσει ❤

Τα λέμεεε💖