unus

8.6K 350 248
                                    

"Haydi Ginny,acele etmezsen maçı kaçıracağız!" dedim bir kez daha arkamda salına salına yürüyen Ginny Weasley'e. "Ne kadar daha hızlı olabilirim ki Hermione,geliyorum işte." dedi ve iki saniye sonra benim adımlarıma yetişti. Bugün Gryffindor ile Slytherin'in Quidditch maçı vardı ve biz Harry ile Ron'a destek olmak için maça yetişmeye çalışıyorduk. "Benim acele etmemi isteme sebebin sevgilimin ve abilerimin takımda oynuyor olması,ama ya senin acele etme sebebin ne?" sorduğu soruyla istemsizce duraksadım ve ona doğru dönüp "Ne demek istiyorsun?" diye sordum.

"Benim de en yakın iki dostum sonuçta o maçta oynuyor,değil mi?"

Ginny bana meydan okurcasına alt dudağını dişleri arasına aldı ve kaşlarını havaya kaldırdı. "Peki,peki sen kazandın!" iki elimi teslim olurcasına kaldırdım ve bu Ginny'nin yüzüne bir zafer gülüşünün yayılmasına sebep oldu. Sonunda merdivenlerden çıkıp Gryffindor öğrencilerinin bulunduğu yere geçtik.

Herkes tezahürat yaparken dikkatimi karşımızda ki Slytherin toplumuna verdim. Gözlerim onun mavi gözlerini yakaladığında bana bakıyor olması yanaklarıma ateş basmasına sebep olurken Ginny'nin kolumu dürtmesiyle gözlerimi ondan ayırdım. "Bak!Harry altın snitch'i yakaladı." kendimi maça odakladığımda Gryffindor'un tezahüratlarına eşlik ederek Ginny ile beraber merdivenlerden aşağıya inip sahaya koştuk. Ginny Harry'e hızla sarıldığında bende tam Ron'a sarılacakken Lavender Brown beni ittirip kendini Ron'un kollarına attı. Ron bana burukça gülümsediğinde baş parmaklarımı kaldırıp "İyi işti" diye fısıldadım..

+++

Bazen kendimi birilerinin yanında fazlalık gibi hissettiğimde buraya gelirdim. Myrtle'ın evine diyebileceğim bu eski kızlar tuvaleti kafamı toparlayabileceğim en iyi yerdi. Tabii Myrtle mızmızlanmaya başlamadığı zamanlarda.

"Birilerine yine bir mektup geliyor." Myrtle'ın cırtlak sesiyle başımı bana doğru gelen baykuşa çevirdim ve elimi açıp mektubu elime bırakmasına izin verdim. Ben mektubu açarken Myrtle bir yandan acı acı mırıldanıyordu. "O kadar şanslısın ki," dedi süzülerek yanıma geldiğinde."Keşke Harry'de bana böyle mektuplar gönderseydi." ona bakıp hafifçe gülümsedim ve elimdeki parşömen kağıdını okumaya başladım.

"Biri dünyana girer ve hani aniden tüm dünyan değişir ya,işte sen bana tam olarak bunu yapıyorsun,Granger.

Eğer ölürsem-ki elbet öleceğim- seni seviyorum,Granger.

önümde hangi engel olursa olsun bile."

bu editler minicik kalbimi ağlatıyor

bu editler minicik kalbimi ağlatıyor

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
amortentia, dramioneHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin