BİR DOKTOR BİR ASKER

1

Bu gün Bahar Kutlu  için en güzel gündü. Sonunda hak ettiği belgeyi almış ve mezun olmuştu . Artık karabayira dönebilecekti. Daha eğitim görürken gidip gördüğü karabayira. Onu oraya sürükleyen birsey vardı,yardıma muhtaç insanlar. O yardıma muhtaç insanlar  için doğup ,büyüdüğü , okuduğu istanbulu terk edecekti. Annesinin ona vereceği Başhekimliği elinin tersiyle itmişti.
   Bahar eve doğru gitmek için arabasına bindi. Yaklaşık yarım saat sonra eve vardı. Valizini hazırlamaya başladı. O sırada annesi odaya girdi. Baharın apar topar hazırlandığını görünce anladı ki kızı karabayira gidiyordu. Ona engel olmaya çalıştı.
-Bahar!
-Ne var Anne?
-Seni karabayira göndermiyorum .
-A öyle mi ? Sorduğu mu hatırlamıyorum!
-Ben senin annenim  senin ne yapacağına ben karar veririm sen burada kalıp benim yerime başhekim olacaksın bitmiştir!
-Sen benim yerime karar veremezsin. Ben gidiyorum şimdi çekildi önümde! Dedi Bahar ve annesini ittirerek odadan çıktı. Annesinin bağırışlarını duyabiliyordu. Ama takmadı ve evden çıkarak arabasına bindi. Derin bir nefes aldı ve havalimanına doğru yola çıktı.
                                                    2
O gün Yavuz Karasu içinde en mutlu gündü . Timden atılmışlardi. Ama o gün geri dönme vaktiydi. Valizini hazırladı . Evine son kez baktı . Annesinin odasına girmeye çalıştı ama başaramadı. Annesi öldüğünden beri o odaya girememişti. Aşağıya indi evi kontrol etti kapıları kilitledi ve evden çıktı . Arabasına bindi ve doğruca havalimanına doğru yola çıktı . Erdem yarbayina telefon etti ve yola çıktığını söyledi. Tam telefonu kapatırken acı bir fren sesiyle bir arabaya çarptı . Çarptığı araba yolda kaydı ve bariyerlere vurdu. Yavuz'un arabasında  pek hasar yoktu ama çarptığı araba feci durumdaydı. Yavuz hemen arabadan indi ve diğer arabaya doğru koşarak ambulansı aradı.

BAHAR DAN
Yola çıkmıştım hayallerime kavuşacağım için çok mutluydum. Yolda gidiyordum ve aniden acı bir fren sesi duydum. Arabam birden kaydı ve bariyerlere çarptım. Ben iyiyim sadece arabaya sıkışmıştım. Bir tıkırtı duydum. Biri beni kurtarmaya çalışıyordu. Daha sonrada ambulans sesleri. Büyük ihtimalle benim için gelmişlerdi. Sonunda beni kurtardılar. Dışarıya çıktım ve saate baktım uçağıma yarım saat vardı. Yetişmem gerekiyordu yoksa annem pesimi bırakmaz idi. Görevliler tutanak falan tuttu. Ben şikayetçi olmadım.  Zaten çarpan kişiyi bile daha görmemiştim. Etrafıma bakındım gözüm bir adama çarptı.  Yolun kenarına oturmuş. Yanına gittim bana çarpan oymuş meğerse. Çok yakışıklı biriydi gördüğüm an aşık oldum. Konuşmaya başladım
-Merhaba . Ben Bahar.
-Merhaba .Ben Yavuz size çarpan kişi benim çok, çok özür dilerim.Ama uçağıma Yetişmem lazım lütfen beni affedin
-bir dakika ucak mi ? Benim de Havalimanı na gitmem lazım  eğer bir kusuru yoksa bende sizle-
-Tabiki gelebilirsiniz. Hiç değilse biraz olsun suçumu affettirebiliyim.
-sağolun.
-Teşekkür etmenize gerek yok sizi yolunuzdan ben ali koydum ben görevlilere söyliyim, arabayı bir servise götürsünler.Masraflari ben karşılayacağım
-Hayır ol-
-Geliyorum birazdan bekleyin.
Bahar arabaya bindi ve saate baktı sadece 20 dakikası kalmıştı. Bir an panik yaptı ve o sırada Yavuz geldi.
-Ne oldu? Bir sorun mu var Bahar hanim?
-Evet. Şeyyyy uçağıma 20 dk kaldı da.
-Aa benim de nereye gidiyorsunuz?
-Karabayıra. Doktorum da ben. O yüzden siz
-Bende karabayira.  Ben de askerim.  Ne tesadüf beraber gidicez kurtulamadın benden haha
-Hiç sorma haha (iç ses kurtulmak istiyen kim be yakışıklı)
Sonunda havalimanına geldiler ve uçağa bindi ler ....

Son bu benim ilk Hikayem umarım beğenirsiniz
Yazım yanlışlarımdan dolayı Özür dilerim
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın
Yeni bölüm yakında sizleri seviyorum😊😊