-ლეი თუ მიძახი ეს ტიტლიკანა გოგონები მაინც მოაშორე აქედან! -დავუყვირე და გოგოები გავყარე.
-ჩაიცვი ზედა თუ დაგლიჯე? -ვკითხე და ზედა გადავუგდე.
-კარგი რა ლეა! სულ ნუ მეჩხუბები მეც მინდა გართობა. -მითხრა და ზედა გადაიცვა.
-თუ გართობა გინდა მე რაღას მიძახდი.
-დაჯექი ხო. -მითხრა და მის წინ მდგარ სკამზე მანიშნა.
-ადე რა შენადგილზე დამსვი. -გავეკრიჭე.
-ოღონდ შენ არ მებუზღუნო და მოდი. -მითხრა და სკამიდან ადგა.
-სველი ხელსახოცები სადაა?
-შენ და შენი დეზიმფექცია რა! პირველივე უჯრაშია. -მითხრა თუ არა ავიღე და კარგად გავწმინდე სკამი შემდეგ კი კარგად მოვკალათდი და ფეხები მაგიდაზე დავაწყვე.
-ჩამოაწყვე ფეხები მაგიდიდან მალე ჩემი მეგობრები მოვლენ და უნდა გაგაცნო. -მითხრა და ფეხები ჩამოვიღე და მოსასხამი გავიხადე.
-მოდით. -გაისმა თუ არა კარზე ხმა ოთახში 11 ბიჭი შემოლაგდა.
ლეის pov:
ბიჭები შემოვიდნენ და საუბარი დავიწყე.-ბიჭებო გაიცანით ჩემი და ლეა. ლეა ესენი ჩემი მეგობრები არიან. ბექიონს, ჩანიოლს და სეჰუნს იცნობ უკვე. დანარჩენს რაც შეეხება ქაი, შიუმინი, ჩენი, სუჰო, დიო, ტაო, კრისი, ლუჰანი არიან. -ვუთხარი ყველას.
-ესეგი... მინდა დავაზუსტო. მეგობრები თუ ბანდის წევრები? -მკითხა ლეამ და მოსაცმელი გაიხადა. წითელი ტოპი გამოუჩნდა რაზე ზედ შავი ბადე ჰქონდა გადაცმული.
-ორივე! და იქნებ ჩემ დას არ მიაშტერდეთ ზოგზოგიერთები!- ვთქვი მკაცრად და ქაის შევხედე.
-გასაგებია და დაწყნარდი რა ლეი! წავედი რა საქმე მაქვს, მაგრამ მანამდე გაფრთხილებთ. არავის წამოგცდეთ, რომ ლეის და ვარ. -თქვა და მოსასხამი მოისხა, შემდეგ კი ოთახი დატოვა.
-ვოვ... ძმაო ასეთი და თუ გყავდა არუნდა გეთქვა? -მითხრა ქაიმ.
-ქაი ხომ გაიგე რა თქვა ლეამ? რამეს იტყვით და მას საფრთხეს შეუქმნით. -ვთქვი მკაცრად. ქაიმ თვალები აატრიარა.
-ისე რამე საქმე გვაქვს ეხლა? -იკითხა სერიოზული სახით დიომ.
-არა სახლში წავიდეთ. -ვუთხარი და ყველანი წავედით.
ლეას pov:
კლუბიდან წამოვედი და ჯიდის შევხვდი.-ლეა! როგორ მოხდა და არ დაიგვიანე? -მითხრა.
-რავიცი აბა- გავიცინე და სკამზე კომფირტულად მოვთავსდი.
-კარგი აბა როგორაა პრინცესა?-მკითხა და გამიღიმა.
-როგორარის და შია. - ვუთხარი და დავეჭყანე. რაზეც გაეცინა.
-სულ როგორუნდა გშიოდეს ნეტა.
-მაცადე შვილო მშია ვაჰ. -დავუბღვირე.
-მე არ ვარ შენი შვილი,მაგრამ თუ გინდა დაგეხმარები და გვეყოლება მალე. -არა რა რა დავაშავე სიამოვნებით მოვკლავდი ეხლა ცემით, მაგრამ სიმპათიურია და საქმეში მჭირდება.
-შვილი არ მჭირდება მე ჯერ. -ვუთხარი და გავუცინე. არა რა რა ვარ ასეთი.
-კარგი. მაშინ ეხლა ვჭამოთ და მერე წავიდეთ. -მითხრა და საჭმელი შევუკვეთეთ. როგორც კი ჭამას მოვრჩით ანგარიში თანაბრად გადავიხადეთ მიუხედავად იმისა, რომ ძალაობდა მე უნდა გადავიხადოო.
-წავედით?-მკითხა და ჩაფხუტი მოირგო.
-კი. -ვუთხარი და მეც მოვირგე ჩაფხუტი, შემდეგ კი ორივე მოტოციკლი ადგილს მთელი სუსწრაფით მოწყდა და დანიშნულების ადგილზე წავედით...
Hello! გეღირსათ ამ ფიკის ახალი თავი😁 ამიერიდან მალმალე დავდებ❤ შემიფასეთ და თუ მოგეწონებათ vote♡
დროებით❤❤

YOU ARE READING
მაფიის მსხვერპლნი(დასრულებულია)
Action" -"მაფია" მას შეუძლია ყველა და ყველაფერი გაანადგუროს... -მაშინ, რატომ გახდი ერთ-ერთი მაფიოზი? -იმიტომ, რომ ყველა ბედნიერი ვერ იქნება. " ქაი საფლავთან წევს და იხსენებს ერთერთ დიალოგს მისი ცხოვრებიდან. ნელნელა თვალები ეხუჭება და გრძნობს როგორ ტოვებ...