მაფიის მსხვერპლნი(დასრულებულია)

=7=

ლეას pov:
საწყობში მივედი და ნანახისგან გავშეშდი. "ეს არარის სიმართლე... "ვარწმუნებდი ჩემს თავს. საწყობის გარშემო 20მდე შეიარაღებული კაცი იდგა და არავის უშვებდა შიგნით. ჯიდი იქვე იყო და ვერ ინძრეოდა ადგილიდან.

-ჩვენი ტყუპიც მოსულა! -მომესმა უკნიდან ხმა.

-მაიკლ! როგორ გაბედე და დაბრუნდი? აქ არაფერი გესაქმება. -მივბრუნდი და ისე ვუთხარი. მალევე ამეწვა ლოყა.

-რაიყო გამწარდი? -ვკითხე და ფეხზე ავდექი.

-ლეა...მე რას მერჩი?რა გინდა ჩემგან? -მკითხა და მომიახლოვდა.

-ჩემი დის სიცოცხლეს! შენს მაფიას ჩემი და შეეწირა. შენი ბრალია, რომ დღეს მაფიის წევრი ვარ! შენი ბრალია, რომ მხოლოდ 17ის ვარ და სკოლაშიც ვერ დავდივარ. -ვუყვირე.

-შენი და მე არ მომიკლავს. -მითხრა ვითომც არაფერი.

-შენმა სისხლმა და ხორცმა მოკლა. შენმა ძმამ ნიკმა მოკლა შენს თვალწინ და რამე მოიმოქმედე?! რათქმაუნდა არა. ახლა კი მოკიდე ხელი შენ კაცებს და აქედან წადი სანამ პოლიცია მოსულა. ჯიდრაგონს 1 თმის ღერიც რომ ჩამოვარდეს აქვე ისე მოგკლავ არც დავფიქრდები.

-მაშინ შენც მოგკლავენ. -მითხრა ცინიკურად.

-მომკლან არ მადარდებს. -ვუთხარი და იარაღი დავუმიზნე.

-მერე ლეიზე არ ფიქრობ? -ამას ეხლა ენას ამოვაძრობ.

-ჩემი ძმა ჩემით იამაყებს, რადგან ჩვენი დის სიკვდილის გამო დაისჯებით. -ვუთხარი და თვალზე მომდგარი ცრემლი უხეშად მოვიწმინდე. ვიცი ეს რომ მოხდეს ლეის ძალიან გაუჭირდება, მაგრამ ბიჭები დაეხმარებიან. სასხლეტს ნახევრად გამოკრული მქონდა, როდესაც ისევ მაიკლის ხმა გავიგე.

-ეს ჩემგან საყვარელო. -მითხრა და მალევე ვიგრძენი თუ როგორ გაჭრა კანი ტყვიამ და ორგანიზმში შეაღწია.

მაიკლის pov:
-ეს ჩემგან საყვარელო. -ვუთხარი და ჩახმახს გაკოვკარი. დავინახე როგორ შეაღწია მის ორგანიზმში ტყვიამ. სხვა გზა არ დამიტოვა. ჩემს ძმას ვერ გავწირავ.