Hastaneden ayrılışım Eve dönüşüm

341 36 17
                                    

Bu gün hastaneden ayrılma zamanım gelmişti güneş bu gün daha farklı parlıyordu sanki dışarıda ki hayata 1 sene öncesine göre çok değişmişti. Korkuyordum bu koca şehrin tekrar beni yutacağına inanıyordum. Ailemle 1 sene sonra ilk defa beraber olacaktım yaptığım hatalaran dolayı beni yargılamalarından çok korkuyordum onlara kırgındım annem,babam,erkek kardeşim ve Ablam beni ziyarete hiç gelmemişlerdi. Bu zaman dilimin de nasıl olduklarını çok merak ediyordum . Ve saatler 12:00 göstermişti artık gitme vakti burdaki dostlarımdan ayrılmak çok zor olacaktı..

Eve kendim gitmek zorunda kalmıştım her zaman ki gibi annemin işleri vardı .

Eve geldiğim de evde sadece ablam vardı erkek kardeşim ve  babam evde yoktu evde sadece ablam ve ben vardık o da zora ki evde kalmıştı belli her neyse ablamla sohbet etmeye başladık bana kos koca bir senenin orda nasıl geçtiğini sordu bende çektiğm acıları anlattım o da bir daha böyle şeyler yapma die teselliler verdi. Hayatına Ali adın da biri olduğunu öğrendiğim de çok şaşırmıştım evlenme planları kurduklarını söyledi çok sevinmiştim onun için.. 

Yorgun olduğumu söyleyerek odama çekildim odam değişmemişti çatı katındaydı hala odam sevdiğim sanatcıların posterleri duvardaydı hala kendime zarar verdiğim aynada çok tuhaftı onca zaman sonra odamda olmak garip bir histi anılarım vardı hemde hiç iyi olmayan her neyse yatağa uzandım sonra da uyuya kalmışım..

Saat 21:00 du bir bağırtıyla uyandım eski günlerdeki gibi annemle babam kavga ediyordu

aşşağı indiğimde bana donuk bir şekil de baktılar kavgayı bırakıp bana hoş geldin deddiler teşekkür ettim . Daha sonra kavga etmeye tekrar başladılar içimden 10 a kadar sayıp sakinleşmeye çlıştım fakat olmuyordu bağırtılar daha fazlalaştı o anda sinir krizi geçirmişim uyandığım da annem ve babam baş ucumdaydı zor ki bir şekilde şevkat gösteriyolardı.

Ertesi sabah kahvaltıya indiğim de herkes bir yere dağılmıştı bende kahvaltı edip odama çıkmıştım . Sonra e postalarımı açtım uzun bir zamandan sonra  orta okul arkadaşlarım bana mesaj atmışlardı. Hepsine teker teker cevap verdim . Kendimi uzun zamandan sonra iyi hissetmeye başlamıştım ...

Orta okul da en iyi arkadaşım Bahar'la konuşmaya başladık uzun zamandır nerde olduğumu sormuştu ilk ne diyeceğimi bilemedim bende izmir de teyzemin yanındaydım dedim  İstanbula geleli daha 2 3 gün olduğunu söyledim. Artık burdamısın diye sordu evet artık burdayım dedim ve konuyu  kapattım.Hayatın da neler oldu neler bittiğini sordum uzun uzun anlattı bir arkadaş grubu varmış bana onlarla takılmaya gideceğim sen de gitmek istermisin die sordu ilk önce ikilemde kaldım ve annemle konuşup kendisine geri dönüş yapacağımı söyleyerek konuşmayı bitirdik...

See YouHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin