19:22 Time of Death

Chapter 27

Luminga-linga ako sa paligid. Hinahanap kung sino ang misteryosong nasa likod nitong bwiset na message nito. Imposible namang wala siya dito sa area na ito. Nakaupo ako ngayon sa tapat ng isang mini-restuarant sa food court.

Sinakyan ko ang trip niya.

7:24 Pm
Jimelyn : As you can see, it's vacant.

Ilang minuto pa ay nag-chat ulit siya.

7: 27 Pm
Kristian : I think it's a yes.

Pinaki-ramdaman ko ang mga malalapit saakin. Alam kong anytime pwedeng lumapit saakin ang unknown stranger na nag-ngangalang 'Kristian'. I don't take that Kristian as a real one, I'm preffering to my childhood friend.

Ilang oras pa akong naghintay. Dumating na ang pagkain ko. Nakaupo parin ako sa food court at naghihintay kung may lalapit ba saakin. Pero. . .halos kalahating minuto na akong naghihintay mula nang magchat saakin ang Kristian na 'yon, wala pa rin.

Malamig na ang pagkaing inihanda saakin. Hindi ako kumakain dahil sa tingin ko, hindi ako mabubusog dahil sa iniisip ko. Yung tipong feeling ko hindi ko mauubos ang pagkain at hindi ako masasarapan hangga't hindi dumarating 'yung hinihintay ko.

"Miss, pwede bang makiupo?" Out of nowhere, biglang bumilis ang tibok ng puso ko. Hindi ako nag-papay attention sa harapan ko kanina at nag-mamasid masid sa area, dahil baka lumapit ang isa sa kanila.

Napaharap ako sa isang lalaki. May hawak siyang pag-kain. Tumingin ako sa likod ko, baka kasi mamaya sa iba siya nagtatanong. Pero hindi, hinintay niya akong sumagot. Isang tango lamang ang naisagot ko.

Gusto kong mag-salita.

Gusto kong sabihin sa kaniya ang lahat ng galit ko.

Ang lahat ng inis at gigil ko.

Ang pagka-miss ko sa kaniya.

At ang saya.

Umupo siya sa harapan ko. Hindi niya ako pinansin at kumain na. Marahil gutom na siya dahil sa bilis niyang kumain. Hindi ko makita ang kalahati ng mukha niya dahil nakamask siya. Hindi ko alam kung maarte siya at ayaw maka-amoy ng mabaho o baka may sakit siya.

"Kristian?"

--
An. Next chapter na ulit. Hehe. Patapos na ito, take it easy na. (I'm not joking, feeling ko patapos na 'to :D ) kahit ako kasi hindi ko alam ang haba ng story na to. Alam kong mahaba pero hindi ko alam kung ilang chapters.

Salamat sa pagbabasa!