Never Be the Same

Charpter 5

Μ: "Μηπως θες πριν συνεχισουμε την ταινια να παω στο περιπτερο να παρω πατατακια? Η ποπ-κορν..Γενικα κατι που να θες να φας ρε παιδι μου... ; Γιατι δεν περιμενα..." συνεχιζε να μιλαει, αλλα δεν εδινα σημασια. Κοιταζα μια τα ματια της, μια τα χειλη της. Επεξεργαζομουν καθε εκατοστο του προσωπου της, και ενιωθα πως χανομαι. Βλεπω την αντανακλαση μου στα λαμπερα της ματια. Με κοιταει με εντονο βλεμμα, γιαυτο και αρχιζω να παρατηρω τα χειλη της παλι. Θα μπορουσα να την κοιταω για ωρες, και δεν θα το βαριομουνα ποτε.
Διαολε... τι εχω παθει...

Μ:" Ρε! Με ακους καθολου?" Ρωταει, ελαχιστα εκνευρισμενη

Τζ: " Ε... συμφωνω" λεω, ανηξερος για το ποιο θεμα μου μηλαγε τοση ωρα...

Μ: "Σε τι ακριβως συμφωνεις παιδι μου εγω σε ρωταω αν θες να παρω κατι να φαμε που να σου αρεσει...."

Τζ: "Αα εμ... νταξ μωρε δεν εχω θεμα, παρε οτι θες..." λεω, και ακολουθει μια πολυ μικρης διαρκειας σιωπη... επειτα συνεχιζω : " βασικα χεστο, παμε μαζι" λεω και την τραβαω απο τον καρπο.

Φανηκε ξαφνιασμενη που την επιασα ετσι απο τον καρπο, και μπορουσα να διακρινω ποσο σφιγμενη ηταν. Δισταζε για λιγο να προχωρισει, αλλα μετα τα παρατησε, και ακολουθησε σιωπιλα απο πισω τα βηματα μου.

Μπηκαμε στο αυτοκινητο μου, και πηραμε τον δρομο προς το πλησιεστερο σουπερμαρκετ. Δεν ειπαμε κουβεντα σε ολη την διαδρομη. Η Μαιρη κατα καποιο τροπο ειχε γυρισμενη την πλατη της απο μενα, και ακουμπουσε το κεφαλι της στο τζαμι της θεσης του συνοδηγου (στην οποια και καθοταν) ακριβως οπως εκανε και οταν την μαζεψα εκεινη την βροχερη ημερα μετα το σχολειο...

Μολις μπηκαμε στο σουπερμαρκετ, ενα λαμπρο χαμογελο εμφανιστηκε στο προσωπο της Μαιρης. Αυτη η εικονα με εκανε να χαμογελασω. Ητανε σαν να βλεπω μια μικρη Μαιρη. Ενα πενταχρονο κοριτσακι. Την εβλεπα καθως ετρεχε στους διαδρομους, για να παρεις διαφορες σοκολατες, γλυκα, παγωτα, πατατακια και ο'τι αλλο θα μπορουσε να φανταστει κανεις. Ενθουσιαζοταν παρα πολυ οταν εβλεπε το φαγητο. Απορω, πως τρωει τοσο πολυ, και μπορει να εχει τοσο ωραιο σωμα...

{...}

Η ταινια ηταν τοοσο βαρετη..
Ποτε δεν καταλαβαινω τα κοριτσια οσο αφορα τις ταινιες.. Ξερουν πως αμα βαλουν τετοια ταινια θα κλαινε μετα, αλλα παρολα αυτα το κανουν... Ειναι μαζοχες δεν εξηγηται αλλιως.

Εβλεπα την Μαιρη την περισσοτερη ωρα της ταινιας. Αυτη ειχε το βλεμα της ολη την ωρα στην οθονη της τηλεορασης. Ηταν κουλουριασμενη με μια μαυρη κουβερτα, και ειχε ενα μισοτελειομενο πακετο με χαρτομαντηλα διπλα της. Εκλαιγε ασταματητα.