Anonim

0.8

Ben:Ara beni.

Anonim:Sen ciddisin?

Ben:Neden şaka yapayım?

Anonim:Tanımadığın insanlarla da peçeteni paylaşman ne hoş:)

Ben:Konuyu değiştirme boşuna,kendini hazır hissettiğinde ararsın bu süre içerisinde konuşmayalım.

Konuşmak istediğin bir insana konuşmayalım demek dünyanın en saçma şeylerinden biri ama eğer tehdit etmesem dediğimi yapmayacak eminim.

Gidip kahvesini almış,kitabını okumuş mutlu bir insan olarak döndüm eve,balkona çıktım orada oturmaya başladım ve telefonuma mesaj geldi açmamak için üstten okudum ve gülmeye başladım.

Anonim:Ya ben tam seni arayacaktım,sonra fark ettim ki senin numaran yok bende özğsöxşwşdşs

Ben:Bir şekilde bulacağını düşünmüştüm.

YALAN.

Anonim:Bulması kolay umarım korkmazsın,hazırlıklı ol.

Gidip elime bir çikolata aldım ve oturduğum köşeye tekrar gidip hunharca yemeye başladım.O sırada telefonum çalmaya başladı.
Çikolatayı bırakıp oturuşuma çeki düzen verdim ve telefonu açtım.

'A-alo?' heyecandan ölüyordum.

'Tarçın..' sesi boğuk geliyordu sanırım telefonun üzerine örtü falan örtmüştü ama ses tonunun şimdiden beni alıp uzak bir yerlere götürdüğüne yemin edebilirdim.

'Orada mısın?' hemen kendimi toparlayıp 'E-evet.' Güldü istemsiz olarak güldüm ben de. 'Numaranı nereden bulduğumu sorgulama olur mu?' dedi,sesi..sesi çok güzeldi.Daha önce duymadığıma yemin edebilirdim,biraz boğuktu ama güzeldi.

'Zamanı gelince öğreneceğim zaten sadece sabırlı olmam gerek.' diyerek yutkundum 'Tabii biraz zor olacak ama.'

'Gerçek olduğuma inandın sanırım?' kafamı salladım,ama görmeyeceğini sonradan idrak ettim.'Evet demek yerine kafanı sallamış olmalısın,olsun ben anladım.' Kıkırdadım.'Neden bu kadar rahat konuşabiliyorum seninle?Sanırım gülüşün bende sakinleştirici etkisi yapıyor.'tekrardan güldüm.'Bu taktiği 2015 te bitirdiler diye hatırlıyorum.' dedim.
'Hadi ya öyle mi olmuş kimse bana bir şey söylemedi.' diyip güldü.
'Demek bugün bana çok yakındın ha?' dedim düşünceli şekilde o sırada elimde duran pilot kalemin kapağını açıp kapatıyordum.
'Ben sana hep yakınım ki Tarçın,sadece sen fark etmiyorsun o kadar.'kafamı salladım.

'Pekiii o zaman bir şey sorayım bizim konuştuğumuzu bilen kimse var mı?' dedim merakla ve gözlerimi yerdeki fayansa kilitledim.

'Sanırım var bir kaç kişi.'dedi ve gülümsedi.'Merak ettiğim bir şey var?Adını söylemiyorsun o zaman yaşını söyler misin bana kaç yaşındasın sen?' dedim ve sonradan gülmeye başladım.'Ozan Güven?' diyip o da gülmeye başladı ve gülmemiz biterken aynı anda iç çektik.'Hoşuma gitti.' dedi birden.
Saçma bir şekilde 'Ne?' diye tepki verdim.
'Konuşmamız.' dedi ve hemen 'Bunu daha sık yapabilir miyiz?' diye ekledi.
'Sen ne zaman istersen?Ee neyse kaç yaşındasın söyleyecek misin?'

'Sence.' dedi,ses tonunda kaybolmak istediğimi fark ettim.

'Hayır.' dedim sert bir şekilde.

'Kesinlikle.'