SA dulo ng rooftop, pinagmasdan ni Michang malawak na kalsada sa ibaba, ang mga kotse sa kalsada na parang di nauubos a,, mga nagtataasang building sa di kalayuan at ang mga billboard ng mga sikat na artista.. Damang dama nya ang malamig na hanging dumadampi sa kanya mga mata.
Sa sobrang gaan ng paligid sa pakiramdam hindi na ito nakapagpigil pa. hindi nya na napigilan pang umiyak at ilabas ang nararamdaman nya, ditto umiyak sya ng umiyak nang umiyak nang umiyak at sumigaw nang sumigaw nang sumigaw.
Inihanda nya na rin ang sarili sa pagpasok bukas dahil alam nyang uulanin sya ng mga komento’t masasamang salita at dahil parin ‘yon sa ginawa nyang pang wawalk-out at pangrereject kay Tristan Manansala.
Maya maya pa, lumapit na ang misteryosong binata sa kanaya
“ Miss mag gagabi na, hindi ka pa ba uuwi?” tanong nito
Mich: ah uuwi narin ako… Salamat ha, alam mo ang laki ng naitulong ng lugar na ‘to sa akin… sobrang laki… Sana pwede pa akong bumalik ditto minsan. Pahabol nito
“ OO naman! Basta’t ikaw!!!” sagot ng lalake.
Mich: huh? What do you mean? Tanong nito
“ I mean OK lang na bumalik ka kasi friend s naman na tayo so you’re always welcome here.” Sagot nito
Mich: Kaibigan? Hahahha :) :) :) Agad?
“ OO naman! Bakit ayaw mo ba??
Mich: Hindi naman sa gano’n,.. kaya lang parang ang bilis naman,..hindi ko pa nga alam ang pangalan mo e, dagdag pa nito na pabulong nyang sinabi.
“ ‘Yon lang ba?!.. Michael Kevin, sabay abot sa kamy” So friends na tayo?” dagdag pa nito.
Mich: Friends!! At inabot nito ang kamay sa lalaki’t nakipagkamayan na.
Michael Kevin: so paano hated na kita?? Ayaya nito
Mich: Tara na!!! sabay hawak nito sa kamay at sumama na sa paglalakad
Kinabukasan
SA pagdating ni Mich sa University pinagbubulungan agad sya ng mga estudyante sa gate pa lang ng University. At sa pagpasok nya nga sa loob nakasalubong nya si Janine, ang pamangkin ng Dean
Janine: Hoy! Tawag nito na maririnig sa boses ang galit
Mich: Janine?... Oh bakit? Tanong nito
Janine: Feel na feel mo ba ‘yong proposal sayo ni Tristan kahapon?
Mich: Pwede ba tigilan mo ‘ko! Kung ano man ang nararamdaman ko tungkol do’n akin na lang ‘yon! Hindi mo na business ‘yon! Sagot nito na may pangpraprangka sabay talikod sa kausap.
Janine: Teka, Teka! Sa inis hinila nito ang buhok ni Mich mula sa likuran
Mich: anong problema mo?!!... sabay tanggal sa buhok nyang hawak ni Janine.
Janine: Aba at mayabnag ka na ha?... anong karapatang mong saktan si Tristan?!!
Mich: Bakit?!... ikaw ano bnag karapatan mong sakatan ako!!?? Balik na tanong nito
Janine: Tingin ko meron!! Sagot nito sababy sambunot sa buhok ni Mich Ang kapal mo ha!” dagdag pa nito
Mich: Wala akong kasalanan sayo! Sagot naman nito at ganting sambunot narin. mo ‘ko! Kung ano man ang nararamdaman ko tungkol do’n akin na lang ‘yon! Hindi mo na business ‘yon! Sagot nito na may pangpraprangka sabay talikod sa kausap.
Janine: Teka, Teka! Sa inis hinila nito ang buhok ni Mich mula sa likuran
Mich: anong problema mo?!!... sabay tanggal sa buhok nyang hawak ni Janine.
Janine: Aba at mayabnag ka na ha?... anong karapatang mong saktan si Tristan?!!
Mich: Bakit?!... ikaw ano bnag karapatan mong sakatan ako!!?? Balik na tanong nito
Janine: Tingin ko meron!! Sagot nito sababy sambunot sa buhok ni Mich Ang kapal mo ha!” dagdag pa nito
Mich: Wala akong kasalanan sayo! Sagot naman nito at ganting sambunot narin.
Janine: Aba at mayabang ka na ha?... anong karapatang mong saktan si Tristan?!!
Mich: Bakit?!... ikaw ano bang karapatan mong saktan ako!!?? Balik na tanong nito
Janine: Tingin ko meron!! Sagot nito sababy sambunot sa buhok ni Mich Ang kapal mo ha!” dagdag pa nito
Mich: Wala akong kasalanan sayo! Sagot naman nito at ganting sambunot narin.
