dont cry ; changlix

M

   Çünkü ben onun yüzündeki çillerde yıldızları görüyorum.

                                ~•~

bin: Oyun başlar ve biter,

perde açılır ve kapanır.

Göz açıp kapanana kadar onca olay olur,

ancak yine de fark edemezsin,

sonun geldiğini,

tek kaldığını. 

Şimdi saat gecenin üçü ve perdem artık kapandı.

Boş kağıtlar buruşturulup yeri boyladı.

Yoktun çünkü.

Yine yoktun.

Yalnız kalmıştım.

İçimdeki öfke ve hüzün birbirine karışmıştı,

ikisini birbirinden ayıramıyordum bile.

Hışımla yerimden kalktım böylece,

yürüdüm ve yürüdüm.

Bacaklarımda hal kalmayana kadar yürüdüm.

Bir parka gelmiştim,

buralarda bir park olduğundan haberim olmadan.

Zorla da olsa atmıştım kendimi bir salıncağa.

Gözlerimi kilitlemiştim gökyüzüne.

Bakıyordum öylece yıldızlara,

bir şey fark edene kadar.

Bulutların arasında saklanan yıldızlar,

ilk kez bu kadar iyi seçilebiliyordu.

Önceki gecelere nazaran,

sanki daha belirginlerdi.

Adeta parlıyorlardı diyebilirdim.

Tıpkı,

senin gözyaşlarının arasına saklanan çillerin gibi.