dont cry ; changlix

A

lix: Bir şey yazmıyorsun?

bin: Çünkü istemiyorum.

lix: Fikrini çok çabuk değiştirmişsin bakıyorum da.

bin: Fikrimi değiştirdiğimi nereden çıkardın acaba?

lix: İki haftadır yazmıyorsun?

bin: Ha yani yazmamı istiyorsun?

lix: Hayır.

bin:  Seni rahat bırakmamı istediğini söylemiştin,

eğer rahat bırakmamı istiyorsan neden mesaj atıyorsun?

lix: Kontrol etmek için.

bin: Neyi?

Neyi kontrol etmek için?

Seni hala izlediğimden emin olmak istediğin için mi?

lix: Hayır.

bin: Ne o zaman?

Sinirimi bozmaya başladın.

lix: İyi olup olmadığından emin olmak için.

bin: "Senin ne yaptığın ya da ne hissettiğin umrumda olmaz."

Buna noldu?

lix: O kadar kötü kalpli değilim.

bin: Biliyorum,

ama o zaman neden böyle yazdın?

lix: Bilmiyorum,

sadece yalnız kalmak istedim.

bin: Her zaman yalnızsın seni gördüm göreli zaten.

Olmadığın hiçbir an olmadı.

lix:  Hep yanımda olan insanlar vardı?

bin: Yanında insanların olması,

yalnız olmadığın anlamına gelmez.

lix: Ne anlamına gelir o zaman?

bin: Fiziksel olarak yanında oldukları anlamına gelir.

Önemli olan ise ruhen yanında olmaları.

lix: Bir insan ruhen yanında olamaz ama.

bin: Olabilir.

lix: Nasıl?

bin: Sanki o yanındaymış gibi düşün.

Kolları belini sarmalar ve dudakları alnına küçük öpücükler kondurur.

"Yalnız değilsin,"

Odada sesi yankılanır,

ve o ses içine işler.

İstemeden de olsa gözlerine bakarsın,

  sana baktığını fark edersin gözyaşlarını  silerken.

O an da bir şey hisseder gibi olursun.

Garip bir his.

Vücudundan bir elektrik geçer,

yıldızlar bir araya gelir.

İşte o an bağlanırsın,

fark etmeden.

Ruhlarınız birbirine bağlanır.