yok olmak

yeni sayfalar

Daha çok evden çıkmamaya çalışarak geçirdiğim günlerimden sonra yorulmuştum bu his sanki yıllarca emek verip uğraştığın bir resmin bir bardak suyla mafolması gibi bir şeydi yada yeni aldığın bir şeyleri giymeden kaybetmek bozmak gibiydi keşkeler bırakan bir histi keşke sevmeseydim keşke o bardak orada olmasaydı yada keşke daha fazla dikkat etseydim. En son terasta otururken Canın endişelenip yanıma Çağlayı çağırması ile son buldu 7-8 günlük bunalımım sahiplenmiştim bunalımı artık vazgeçme vaktiydi bunalımdan

Çağla "Kızım yeter zaten sen onu sevmiyordun umurumuzda değil  dimi " Çağla beni iyileştiriyordu seviyordum bu kızı gerçekten bende yeri apayrıydı "Tamam çağla bir git evine geliyorum sahile yürüyelim" "hah şöyle kızım eve gitmem aşağıda halanlarla oturuyorum gelmezsen beni Cana alırlar biliyorsun 20 dakikadan sonra parmağıma yüzük takmaya çalışıyor babaannen tam bir çatlak tonton" ahh benim tontonum ya onuda özledim sahi odamda ne bok yiyordum ben bir haftadır "tamam Çağlacım bebekim geliyorum" " bekle 10 dakikaya oradayım" hemen üstüme yarım bir tişört kenarlarındaı deniz yıldızları vardı ve altıma da sanki hiç yokmuşcasına bir kot şort giydim elime iki toka alıp aşağı indim tonton saçlarımı örsün diye gittim evdeki herkese "hey millet bunalımdan çıktım" diye bağırdım herkes evdeydi 20 kişi yan yana olan iki villamız vardı  kalabalıktık 5 halam 1 amcam vardı herkes beni alkışlamaya başladı 17 kuzenim vardı ama şuan 7 si buradaydı diğerleri genel olarak şehir dışındaydı kim sahile geliyor diye bağırdım herkes yukarıya ve yan eve koşturmaya başladı koskoca curcunaya gülümseyerek baktım aşk acısı da neymiş benim ailem vardı hemde sadece baba tarafımla bu kadar mutluysam anne tarafımda ne kadar iyileşirdim bilemezdim... babannem saçlarımı balık sırtı örmüştü 30 dakika sonra neredeyse tüm aile sahile yürüyorduk kalabalık hele beni seven bir kalabalıkla yürümek mükemmeldi Can bir yanımda önümde 13- 15 yaş arası küçük kız kuzenlerim bir yanımda da Çağla arkamda halalarım eniştelerim babaannem vardı babamla 3-4 ayda bir görüşürdük bazen telefonda bazen yüz yüze ama olsun sorun değildi -ŞİMDİLİK- bazen acıtıyordu eksikliği ama yeterince kapatan bir annem vardı 2 ay babaannemlere giderdim özlerlerdi geri kalan 10 ay annemleydim zaten bu iki ayı güzel geçiricektim sahile vardığımızda onu gördüm yanında bizimkiler vardı can onların yanına iskeleye giderken birkaç kişi bizde  iskeleye gitmiştik kıyafetlerim üstümdeydi çağla soyundu bikinileri ona çok yakışıyordu tam bende kıyafetlerimi çıkarıcaktım 1-2 metre ötemdeki berk umurumda değilmiş gibi taki amcam hadi neslihan diye beni kıyafetlerle suya atana kadar