SON VEDA

Bölüm 6

bu gece her zamankinden daha karanlık gökyüzü. gözlerin düştü aklıma kayboldum gecenin ortasında.  çok sevdim seni. senin benden kaçışlarına kadar her zerreni usanmadan sıkılmadan sevdim. ama sen görmüyorsun beni. o çok sevdiğim gözlerin var ya hani? işte onlar bir tek bana karşı kör. hani sıkılmadan saatlerce izleyebileceğim gülüşün var ya? o gülümsemenin sebebi olmayan,olamayan bir tek kişi varsa o da  benim. doğru ya ben kimim? ne sanıyorum ben kendimi? mutlu olmak benim neyime. ben insanları mutlu ederim anca. defalarca  yok o üzülmesin, şöyle yapmayayım o kırılır, diye düşünmekten, insanlar üzerine kurduğum hayatı yaşamaktan sıkıldım. mutlu sanıyorlar beni. kendi dünyasında deli dolu bir kız gözüyle bakıyorlar. ama bilmiyorlar eyvallah diyip geçtiğim her şey için bin gözyaşı döktüğümü. annemler ağlama sesimi duymasın diye hıçkırık seslerimi  dindirdiğimi. evet bilmiyor onlar tam ağlayacak olduğumda gözlerimi yukarı çevirip gözlerimden yaşlar süzülmesin diye çabaladığımı. bırak da bilmesinler zaten. güçsüz, çaresiz bir insan olduğumu öğrenmesinler.  kimin,umrundayım ki? sevdiğim kadar sevilmedim. aksine ne kadar sevdiysem onun iki katı acı çektim. defalarca dua ederken uykuya dalmışım. unutmak istiyorum. bir o kadarda korkuyorum bir sabah uyandığımda bendeki aşk dolu o yeri eksilirse naparım diye. kalp kırıklarımı bir araya getirip kendimi iyileştirmek istiyorum. ama olmuyo. o eksik parçalardan en büyüğü sensin. bana ilaç gibi geleceksin. yaralarımı seninle saracağım ben. ama sen bana ilaç olmayı değilde zehir olmayı tercih ediyorsun. her geçen saniye biraz daha acıyor canım. her geçen saniye de hayallerim birazcık daha ellerimden kayıp gidiyor. göz yaşlarımın içerisinde boğuluyorum. uyumak istiyorum, uyuyup bir daha uyanmama isteği var yüreğimde. aynı şeyleri bir film fragmanı gibi yaşayıp yaşayıp durmak istemiyorum. dinlediğim bir şiirde ki sözlerin de olduğu gibi artık bir gün gelicek ve o beni sevecek diye düşünmek istemiyorum. sana şiirler yazmak istemiyorum, her şeyi sana bağlamak istemiyorum. seni hiç kimseye anlatmak istemiyorum. seni hatırlamak istemiyorum seni içimde yaşamaktan yoruldum. ama sen hiç unutma. beni değil bana yaşattıklarını hiç unutma. etrafındakilere anlat değer vermedim de salak salak deli gibi aşıktı bana ama ben onu hiç sevmedim de. bana anlattıklarını bir an olsun dinlemedim de. günlerce mesaj attı tek kelime bile yazmadım de. o üzüldükçe ben sevindim, o ağladıkça ben gülümsememi yüzümden eksik etmedim de. gördüğüm yerde gözlerimi gözlerine bile değdirmediğim için defalarca kendinden tiksindi de. zararsın, ziyansın be. kolumdaki jilet izlerinin eserisin. bir genç kızın hayallerini bir bir elinden alan karaktersizsin. seni senin gibiler sevsin çünkü benim sevgim sana ağır gelir taşıyamazsın. ama unutma senin bana yaşattıklarını asla ben bir insana yaşatmam, yaşatamam. doğru ya karakter meselesi. yani sende olmayan şeyin meselesine girmeni beklemek hataydı. 

bir gün değil, her gün ölmen dileğiyle.....