SON VEDA

Bölüm 3

bugün seni gördüm rüyamda. her an her yerde karşıma çıkman yetmezmiş gibi rüyalarıma girme hakkını nerden buluyorsun? yine o siyah gözlerine değdi gözlerim. yine tüm nefretim, öfkem bir anda rüzgara kapılıp uçup gitmişti. ama uzun sürmedi bu rüyam. hemen uyanıverdim. sen rüyalarımda, hayallerimde güzelsin. evet sen her halinle kusursuz ve güzelsin. ama senle ben yani biz olsaydık mükemmel olmaz mıydık? anlata anlata bitiremediğim seni ilk defa kısa kestim bugün. hiç söz etmedim senden. hani aynı semtte oturuyoruz ya, aynı gökyüzüne bakıyoruz ya, hani defalarca aynı sokaklardan geçmişizdir ya o bile yeter. içinde sen olan ihtimaller bile güzel. yeterki sokaklar sen koksun, ben dayanırım sensizliğe. bin adım attım lan ben sana. bininde de ittin beni. yaralı dizlerimin üstüne düşüverdim. kanattın sen beni. elimden tutacağını hissettirsen inanki gocunmam bin birinci adımı da atarım ama tutmazsın biliyorum. olsun. aşk illa ki birlikte olmak değildir ki. uzaktan da sever insan. hemde çok uzaktanda. dokunmadan sever insan. dokunmaya kıyamazken de sever. bu dünyada güzel olan ne varsa sana bağlıyorum ben. mesela o çiçek güzelse, suyunu sen vermişsindir. gökyüzü güzelse senin gözlerini görmüştür. bu cümleleri kurdukça anlıyorum en masum duygularımın katili olduğunu. üzüldüğüm nokta ise  silahı eline hiç düşünmeden ben verdim. sen ise düşünmeden kurşunları kalbime tek tek sıktın. ama senden bir çok öğrendiğim noktalar da oldu, tecrübem oldun sen benim. herşeyim oldun lakin bi benim olamadın. canımı yaka yaka unuttuğum şeyler var. olup bitmeyen, geçip gitmeyen. bi seni unutamayışıma yanıyorum. sen iyi ol yeter. bende sızlasın yaraların. düşündümde sen gibi gitsem, ben gibi bekler miydin sen ?  ben kendim paramparçayken seni topladım. tabi seni sevdiğimi bilmiyordun aşk acını hep benle paylaşıyordun. tesselilerime ise bayılırdın. severdin beni. kankan olarak, kardeş olarak. nasıl ama? sizcede çok can yakıcı bir şey değil mi sevdiğiniz adamın size sevdiğini anlatması? olacağına varırmış her şey. senin olacağın yokmuş be. hayallerime tek senin yakışdığını düşününce aşık olmuştum ben sana. ya anlayamıyorum. neden bizi güldüreni değilde bizi öldürenleri severiz ki? birini kendinizden çok sevmeyin çünkü Allah insanı sevdiği ile sınıyor. sen ne kadar çok seversen Rabbim seni o kadar seni ona mahkum ediyor. bunu sakın yapmayın. çok canınız yanar üzülürsünüz, yıkılırsınız. eğer çok seversen sevgisizlikte, sevdiğin insanın yokluğu ile sınanırsın. sen, sen ol kimseyi Rabbimizden çok sevme. ama şunu da unutmayın ki şerefsizlik yapıp giden herkes bir gün helallik almak için geri dönecek. ve siz istemeye istemeye de olsanız hakkınızı helal edeceksiniz ahirette bile karşınıza çıkmasın diye. evet sizin için çok değerli olabilir ama eğer onun sevgisinin sizi zehirlemesini istemioyrsanız değerli mi diye düşünmek yerine değer mi diye düşünün. küsmek ayrıdır. kırılmak ise ayrı. ben soğuyorum ondan. ötesi ise imkansız. bir gün herkes hakettiğini bulacak. herkesin bir geçmişi olacak. birde tüm bunların yanı sıra vazgeçmişi. geçmişte yaptıklarımı hatırlayıp ne kadar gerizekalıymışım diye düşünürken kesin şu anda da gerizekalıyım ama fark etmiyorum diye üzülüyorum. 

VELHASIL BİRİSİNE TEKRARDAN GÜVENECEK KALP BIRAKMADILAR BİZDE..