11.bölüm

63 5 0
                                    

"Hayel hayel"
Ümit 'in sesiyle kendime geldim.
Arkamı döndüm ümit cardagın altındaki salıncakta oturmuş bana sesleniyordu.

"hayel yanıma gel aklında dolaşan soruların cevabını vereyim gelde sor"

Bir kac adımda yanına vardım.
Elini uzattı gel dedi.
Elini tutup yanına

Oturdum belimdensarıldı.

"Sor bakalım güzelim merak ettiklerin neler"
"eminmisin"
"sor hadi"
"buraya cıkarken gectigimiz kattan başlıyalım"
"aşadakikat bizim için hazırlanıyor"

"Şimdi anlıyorum sevgi yenge sürekli bana katolok gösteriyordu.
Bunun içinmiydi"

"evet abim sana süprüz yapmak istiyordu yengemde organizasyonu seve seve üstlendi."
"yani her şey bizim içinmi"
"evet bitanem "
Artık gözyaşlarımı tutamıyorum tek tek yanağımdan aşağı yaşlar dökülüyordu.
"Hayel bir tanem senin ağlamana dayanamıyorum
artık gülmeni istiyorum mutlu olmanı istiyorum" derken gözyaşlarımı siliyordu

"Ümit canım şimdi mutluluktan ağlıyorum sen abinler yenğem rüya hepiniz beni mutlu etmek için her şeyi yapıyorsunuz.
Beni

beni çok mutlu etti abimler
onlara teşekkür etmek istiyorum"

Ümit 'tin yüzünü ellerimin içine aldım
gözlerinin içine baktım
gözleri sevgiyle bakıyordu.
Gözlerim dudaklarına kaydı. Ve içimden onu öpmek istedim
Bir anda yutkundum ve dudaklarımı ıslattım  onun gözlerininde dudaklarıma takıldığını görünce

Utandım onun benim düşüncelerini anladığını görünce
yüzüm kızardı ve gözlerimi kacırdım
İstemsizce sesli bir şekilde yutkundum

Ben yutkununca ümit elini saçlarıma daldırdı
ensemden tutup dudakları dudaklarımla buluştu bende karşılık verdim
dudaklarımı büyük bir aclıkla tüketiyordu cekiştiriyor ufak ufak ıssırıyordu.
nefesimiz kesilene kadar öpüştük artık kesik kesik nefes almaya başlamıştık.
ümit istemeyerek cekildi.
"Ümit hadi aşağı inelim"

"tamam canım inelim hikmet abide aşağıda bizi bekliyor"
"Ümit bir ara bu terası ve bizim evi neden bukadar ayrıntılı görüyor anlatırsın"

Capkın capkın dudaklarını kıvırarak güldü.

"anlatırım sana hem neden sizin evi gördüğünü anlamadınmı"

derken yanıma gelip beni kollarının arasına alıp sımsıkı sarılıp küçük bir öpücük verirken fısıltıyla
" hayel doyamıyorum sana bu gidişle sana doymadan öleceğim"

"Allah korusun ümit onasıl söz ölmek de nereden çıktı"

"hayel sana doyamayacaksam zaten öleyim"

"Ümit lütfen bir daha duymayım üzme beni"

"tamam canım sen üzülme ben beklerim"

"canım benim seni çok seviyorum"

"bende seni güzel karım"

Ve merdivenlerden inmeye başladık.
Alt kata indiğimde etrafa göz ucuyla bir bakış attım
Beğen diğim her şeyi almıştı sevgi yenğe

 Gören Gözlerim Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin