8.BÖLÜM

42 4 0
                                    

Gizem'in telefonda konuşan sesiyle uyandım. Ben ona bakınca hemen telefonunu kapattı. Neden kapattın?, diye sordum. Annem aradı da ona bir hafta boyunca kalmam gerektiğini söyleyecektim, dedi. Olmaz, bir hafta çok fazla! Benim yüzümden ailenden mahrum kalma, dedim. Kabul etmedi. Annesini aradı ve bir hafta kalacağını söyledi. Sonra da annesi bir şey diyemeden telefonu kapattı. Niye kendini bu kadar hırpalıyorsun canım, diye sordum. Biraz daha konuştuk ve odamdan çıktık. Banyoya gittik. Önce o yüzünü yıkadı sonra da ben. Banyodan çıktı. Aşağı indik.

Mutfağa gittik. Ben kahvaltılıkları çıkardım. Gizem de meyve sularını bardaklara koydu. Konuşmadan kahvaltımızı yaptık. Ev telefonu çalıyordu. Gidip açtım.

-Alo!

-Efendim kimi aramıştınız aramıştınız?

- Rüya Güldiken'i aramıştım.

- Buyrun benim niye aramıştınız?

- Babanız morktan alındı.

- Kim aldı?

- Can diye biri aldı. Ayrıca annenizin yanına gömdük.

- Haber verdiğiniz için teşekkürler.

Telefonu kapatıp yerine koydum. Mutfağa gittiğimde Gizem beni soru yağmuruna tuttu. Kim aramış?, Neden aramış?, Ne olmuş?, diye peş peşe sorularını sorarak. Sakin ol sadece babam morktan alınmış onu haber verdiler, dedim. Kim almış?, diye sorunca. Can almış ve annemin yanına gömdürmüş, dedim.

Mutfağı topladık. Mutfaktan çıkınca yukarı çıktık. Benim odama gittik. Üstümüzü değiştirdik. Odamda biraz konuştuk. Buna rağmen güçlü göründüğümü söyledi. Başkası olsa depresyona girer, evinden de çıkmazmış. Ona teşekkür ettim tabi. Evet, benim amacım da güçlü gözükmekti. Demekki bunu becerebiliyordum. Acı bir mutluluktu bu.

Aşağıya indik. Ayakkabılarımızı giyip dışarı çıktık. Koşu yaptık. Bisiklet sürdük. Yürüdük. Kendimi rahatlamış gibi hissediyordum. Gizem benim kardeşim gibiydi. Ona her şeyimi anlatırdım ve iyi bir sırdaştı. Her sırrımı bilirdi ama kimseye söylemezdi.

Bisikletlerimizi alıp çarşıya gittik. Evin bazı ihtiyaçları vardı. Onları aldık. Tekrar eve geldik. Bisikletleri babam ve annemin arabasının bulunduğu bagaja koyduk. Anahtarla kapıyı açtım. Eve girdik ve ayakkabılarımızı çıkardık. Mutfağa gidip ihtiyaçları yerleştirdik. Yukarı çıktık ve akşama kadar da çıkmadık. Uykumuz gelice üstümüzü değiştirdik. Yatalarımıza yattık ve uykuya daldık.

BUNA RAĞMEN GÜÇLÜHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin