Zostałam poproszona by napisać kilka porad jak zacząć z DDlg. To dosyć trudne zadanie, ponieważ cała relacja jest związana z konkretnymi osobami. To co działa w moim przypadku, może nie działać w waszym. Ale postaram się napisać dla was kilka uniwersalnych porad. Kto wie. Może komuś się to przyda.
1. Przemyśl to.
Odkryłaś DDlg. Spodobało Ci się to. Myślisz nad zostaniem maluszkiem/Opiekunem. Pierwszą rzeczą jaką powinnaś zrobić, to dowiedzieć się czegoś o tym. Nie rzucać od razu "O tak, teraz szukam Tatusia!" tylko dowiedzieć się jak to może wyglądać. Poczytać, pooglądać filmiku na youtube (niestety, to drugie tylko po angielsku). Polecam też rozmowę z kimś kto jest w takiej relacji. To pomoże zrozumieć jak wygląda taka relacja od środka i czy to na pewno jest dla was.
2. Nie rzucaj się na głęboką wodę.
Nie wszystko na raz. Najlepiej zacząć od małych rzeczy. Jeżeli jesteś maluszkiem, to stopniowo sprawdzaj czego potrzebujesz gdy jesteś w swoim małym świecie. A może Twój mały świat niewiele różni się od tego dorosłego?
Na początku najlepiej robić wszystko powoli, by nie "utonąć" gdy coś nam się jednak nie spodoba.
3. Nie szukaj na siłę.
Wiele osób - Opiekunów i maluszków - na siłę szuka partnera do relacji. Wiem jak denerwujące potrafi być bycie samej, ale to nie znaczy, że trzeba niszczyć siebie byle dopasować się do drugiej osoby. Miejcie swoje wymagania. To że teraz nie możecie nikogo znaleźć nie znaczy, że zawsze tak będzie.
I żebyśmy dobrze się zrozumieli - z tymi wymaganiami mam na myśli, żebyście nie pozwalali na robienie czegoś co was rani.
4. Próbuj.
Próbujcie nowych rzeczy. Nie bójcie się. Szukajcie nowych doświadczeń. A jednocześnie nie pozwalajcie na ranienie siebie.
Pewnie zastanawiacie się, czemu ciągle wspominam o tym krzywdzeniu. Niestety, wiele osób, które dopiero zaczynają z DDlg czy BDSM - głównie uległych, ale dominujących też - nie wiedząc do końca czego potrzebują, pozwalają na przekraczanie swoich granic, co sprawia tylko, że osoby te są zranione potem. Często przez to potrafią nawet czuć obrzydzenie do siebie ("Tatuś mnie zranił, a ja nadal marzę o byciu maluszkiem") czy znienawidzić całą relację.
Macie może jakieś rady dla osób początkujących?
Jak wy zaczynaliście z DDlg?
Papatki, moi kochani!
CZYTASZ
Prawdziwe DDlg
Non-FictionBo co może zrobić człowiek, który ma dosyć tego jak przedstawiane jest DDlg? Napisać własną powieść. A potem napisać dlaczego wkurza go to co jest.
