4.Bölüm

114 12 3
                                    

Giyidirilip zorla aşağı indirilmiştim ve kahvaltı masasında oturuyordum.Hala şoku atlatmaya çalışmaktaydım.

Bir sabah,başka bir ülkede uyanmıştım.Başka bir yataktan bahsetmiyorum bile.Başla bir ülke!

Karşımdaki tanıdık simânın gözlerine diktim gözlerimi.Gayet halinden memnun,kahvaltısını yapıyordu.Türkiye'de idik,inanabiliyormusunuz?Türkiye!Ve bana bunu söylerken hiç zorlanmamıştı.

"Merhaba!"

Elimi ona doğru salladım,bana bakıyordu şimdi.Biraz stress yapsamda şu an alıkonuluyordum ve Adam kesinlikle kafayı yemişti,elimi çabuk tutarak haber vermem gerekiyordu.

"Merhaba."diyerek kahvaltısına yeri döndü.Hem,o Türkçe mi konuşmuştu yoksa ben yanlış mı duymuştum?

Neden şaşırıyordum ki,artık hiçbir şeye şaşırmamalıydım.Bir sabah,Türkiye'de uyanmıştım çünkü.
Sessiz sedasız buralara kadar gelmiş ve yakalanmamıştım.İstesem bu kadarı olamazdı.

" İsmin Alex değil mi?"

Kafa salladı ve çatal bıçağını bırakıp arkasına yaslandı.Bende sandalye de bağdaş kurmuş ve dirseklerimi masaya koymuştum. İkimizde birbirimize bakıyorduk.

Kafasını sağa sola salladı,acaba yanlış mı hatırlıyordum?Şirketteki adamın Alex ol-

"Karhan Yavuz."

Gözlerimi kısıp ayağa kalktım,ciddi miydi yani?Şaka olmalıydı,gözlerimi sonuna kadar açtım,katil miydi yani?
Notun sonundaki 'K'harfi onun ismine mi aitti?

Dibine geldim ve gözlerinin içerisine baktım.Zaten bir yerlerden tanıdık gelmişti en başından beri.Korumalar bile tanıdık gelmişti.Notu da o yazmıştı,Jenny'de onun adamıydı.

Fotoğraflarım!Onları da Jenny çekmişti!

Her şey bir günde nasıl planlanmış olabilirdi,bu nasıl bir plandı?

Hayal kırıklığıyla oturdum.Neden kalkmıştım ve neden oturuyordum,hiçbir fikrim yoktu.

Tek bildiğim,benim üzerime tasarlanmış tuzağa,plandaki gibi düşmüştüm.

Nasıl anlamamıştım Jenny'nin hareketlerinden,atölyemdeki değişiklerden?

Her şey,hemde her şey nasıl tıkırında ilerlemişti?

"Katil!"

Hışımla ayağa kalkıp masa örtüsünü çektim.Hem suçluydu,hem güçlü!

Nasıl kaçırırdı beni,her şey yeni yeni oturuyordu kafamda.

Ayağa kalkıp gidecekken önüne geçip ceketinden tuttum ve sarsmaya başladım.

"Sen bir katilsin,nasıl kıydın o adama!Beni de öldüreceksin biliyorum,benide öyle koyacaksın tabuta."

Gözlerimden yaşlar geliyordu.Saçımı kavradı ve kendine yaklaştırdı.Gözlerimden hala yaşlar geliyordu ve nasıl kurtulacağımı bilmiyordum.

"Kelimelerini iyi seç bundan sonra,yoksa bir dahakine hiç bu kadar sakin kalmam!"

"Sakin halin buysa!"

Küçük MahkumHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin