E megjithesi dielli kish nisur te me verbonte syt,e turmat ne rrug me pengonin,un serish arrija te te shihja.Ishte sot dita teksa te pash te ecje ne rrug.kuptova qe nuk kishe ndryshuar aspak pergjat kohes qe un nuk kam qen....Ishe e njejta qenie qe un deshirova edhe ne ato momente.Por ti nik me njeh mua,e as syt e mi qe te ndjekin cdo dit.Ti nuk e njeh perndjekjen time,si i cmendur te qepem pas.Ti nuk njehe as fjalet e pa shprehura te miat,kur hera heres i them nenze,edhe ateher kur ndeshemi ne rrug.Te pash sot kur mes gjith njerzve ti kishe veshur te zezat e tua,ato qe aq shum deshiroje ti perfshije ne ty.E ecura jote karakteristike dalloj nga te gjith ata ne rrug.E mos kujto se nuk jam me ty,nuk jam fizikisht,por hija ime ndodhet pikerisht aty....aty pas teje.😴
